Plant waste juices as raw material for yeast biomass production. Part II. Sugar beet leaves juice

Cultivations of 16 yeast strains of the species Candida, Torulopsis, Pichia, Hansenula and Schizosaccharomyces were carried out in a fermented and non-fermented juice from sugar beet leaves. Most strains utilized well sugars and lactic acid contained in the medium. Increments of biomass in the best cultures from 12 to 20 g of dry matter/dm³ depending on the initial sugar concentration were noted. The crop of microbial protein was substantially battered by a complement of the medium with ammonia N. The strain C. scottii A-311 proved to be the best adapted to growth in this medium. A high growth dynamics of this culture was observed, which was expressed in a shortening doubling time of biomass.

Oceniano wzrost 16 szczepów drożdży z rodzajów: Candida, Torulopsis, Pichia, Hansenula i Schizosaccharomyces w 4 różnych odcinkach otrzymanych z soku komórkowego liści buraka cukrowego po wydzieleniu z niego białek. Odcieki przygotowywano z jednej partii soku, zawierającego 2,57% cukrów; w jednym z odcieków podwyższono stężenie cukrów przez dodatek 1% glukozy. Pierwszy odciek otrzymano w wyniku termicznej koagulacji i wydzielenia białek z soku, pozostałe otrzymano z soku uprzednio poddanego fermentacji mlekowej, z którego białka wypadały samorzutnie przy końcu fermentacji po obniżeniu pH do 3.6. Wyjściowe pH 4.5 klarownych odcieków stanowiących środowisko do hodowli drożdży ustalano przy użyciu NH₄OH, Ca/OH/₂ lub H₂SO₄ . Poszczególne odcieki różniły się stężeniem cukrów od 1,54% do 2,63%, zawartością kwasu mlekowego od 0% do 0,94% i azotu od 126,1 do 241,8% (tab. 1). Większość szczepów drożdży rosła dobrze zarówno w sokach ukwaszanych biologicznie jak i nie poddawanych wcześniej fermentacji mlekowej dając w czasie 24 godz. hodowli wstrząsanych przyrosty biomasy rzędu 12-20 g ss/dm³ .(tab. 2-5). Wyróżniały się szczepy C. scottii A-311, C. utilis Z-2, C. guilliermondii K-29, T. globosa ADVI, C. krusei D-1. Większość szczepów metabolizowała kwas mlekowy, również cukry były efektywniej wykorzystywane z odcieków ukwaszanych biologicznie. Drożdże wyrastające w sokach ukwaszonych, neutralizowanych NH₄OH zawierały ponad 50% białka w suchej masie (tab. 3,5), podczas gdy biomasa drożdży wyrosłych w odciekach, w których nie zmieniano oryginalnego stężenia azotu była znacznie uboższa w białko. W zależności od składu chemicznego odcieku oraz zastosowanych drożdży uzyskiwano z 1 dm³ odcieku od 5,3 do 9,3 g białka mikrobiologicznego (rys. 1). Szczep drożdży C. scottii A-311 okazał się najlepiej przystosowany do rozwoju w ukwaszonym soku liści buraka cukrowego, rósł najszybciej w tym środowisku, utylizował wydajnie cukry oraz kwas mlekowy, nagromadzał w biomasie 54% białka (rys. 3).