The combined effect of dietary protein, fat and carbohydrates on feeding efficiency and serum cholesterol in rats

To investigate the effects of feeding diets differing in the content and in the type of protein, fat and carbohydrates on feeding efficiency and serum cholesterol two experiments on male rats were carried out. In the first the animals were fed semipurified diets containing 8, 12 or 16% of energy from protein with the following ratio of energy from fats to carbohydrate (F/CHO): 1/1, 1/2 and 1/3. In the second experiment eight combined diets containing various sources of protein (casein or soybean concentrate), fat (lard of rapeseed oil) and carbohydrates (sucrose or wheat starch) were used. After 60 days of feeding it was found that feed efficiency, concentrations of serum total cholesterol (TC) and cholesterol in HDL fraction (HDL-C) significantly depended on the amount and source of protein in the diet. The ratio F/CHO and the type of consumed fat effectively modified the influence of dietary protein on serum cholesterol. Rapeseed oil produced significantly higher HDL-C concentration than lard. Dietary sucrose, compared with starch, did not influence feeding efficiency and serum cholesterol. There was a combined effect of fat source — carbohydrate source on body weight and weight/length index but not on the concentration of serum cholesterol in the rat.

Dla zbadania wpływu podawania diet różniących się zawartością i rodzajem białka, tłuszczu i węglowodanów na wydajność żywienia oraz poziom cholesterolu w surowicy przeprowadzono dwa eksperymenty na szczurach samcach. W pierwszym podawano szczurom półoczyszczone diety zawierające 8%, 12% lub 16%, energii pochodzącej z białka i z następującymi stosunkami energii z tłuszczów do energii z węglowodanów: 1/1, 1/2 i 1/3. W drugim doświadczeniu podawano osiem złożonych diet zawierających różne źródło białka (kazeina lub koncentrat sojowy), tłuszczu (smalec lub olej rzepakowy) oraz węglowodanów (sacharoza lub skrobia pszenna). Po 60 dniach tych diet stwierdzono, że wykorzystanie pokarmu, stężenie całkowitego cholesterolu (TC) i cholesterolu frakcji HDL (HDL-C) znamiennie zależały od ilości i źródła białka w diecie. Stosunek energii z tłuszczów do energii z węglowodanów i typ tłuszczu skutecznie modyfikował wpływ białka w diecie na cholesterol surowicy. Olej rzepakowy powodował znamiennie wyższe stężenie HDL-C niż smalec. Sacharoza w porównaniu ze skrobią nie wpływała na wydajność żywienia i poziom cholesterolu surowicy. Stwierdzono połączony wpływ źródła tłuszczu i źródła węglowodanów na masę ciała i wskaźnik masa: długość ciała, ale nie na poziom cholesterolu surowicy u szczurów.