CRMs-oriented policies in Poland in the context of the EU policy developments

The aim of the article is to analyse the assumptions of the EU policy on critical raw materials (CRMs). This is a starting point for the effective design of the Polish public policy implemented in this area and the indication of the direction of its development in the short and medium term. In order to achieve the research objectives, the authors used methods appropriate to the social sciences, in particular, the institutional legal method, the comparative method and the rational choice neo-institutionalism. The sources of the analysis are documents and source materials (national and EU), baseline data, as well as participatory, sustained and covert observation resulting from the authors' professional functions and participation in industry initiatives. Furthermore, the authors collected information and data through dialogue with key stakeholders and participants of the Polish CRMs ecosystem. The development of public policy in the field of CRM is an important pillar for the implementation of the strategy for the development of an innovative economy. Poland's participation in strategic EU projects aimed at achieving technological sovereignty requires the adaptation of state policy assumptions.

---

Celem artykułu jest analiza założeń polityki UE w odniesieniu do surowców krytycznych. Stanowi to punkt wyjścia dla efektywnego projektowania polskiej polityki publicznej realizowanej w tym obszarze oraz wskazania kierunków jej rozwoju w krótkim i średnim okresie. Do realizacji celów badawczych autorzy wykorzystali metody właściwe dla nauk społecznych, takie jak: metoda instytucjonalno-prawna, metoda porównawcza oraz neoinstytucjonalizm racjonalnego wyboru. Źródłem analizy są dokumenty i materiały źródłowe (krajowe i unijne), dane wyjściowe, a także obserwacja uczestnicząca, trwała i nie-jawna, wynikająca z pełnionych przez autorów funkcji i udziału w inicjatywach branżowych. Rozwój polityki publicznej w obszarze SK jest ważnym filarem realizacji strategii rozwoju innowacyjnej gospodarki. Udział Polski w realizacji strategicznych projektów unijnych zmierzających do osiągnięcia suwerenności technologicznej wymaga, jednakże dostosowania założeń polityki państwa.