Ocena efektywności systemowego powierzchniowego wzmocnienia murów z bloczków ABK poddanych ukośnemu ściskaniu

W artykule przedstawiono wpływ systemowego powierzchniowego wzmocnienia na zachowanie się murów z bloczków ABK murowanych na cienkie spoiny poziome i niewypełnione spoiny pionowe. Zastosowane wzmocnienie składało się z siatki szklanej o wysokiej wytrzymałości, układanej dwustronnie na zaprawie mineralnej zbrojonej włóknami szklanymi. Serię elementów niewzmocnionych i wzmocnionych przebadano w schemacie ukośnego ściskania zgodnie z normą ASTM E519-15, wyznaczając ich nośność na ścinanie oraz charakterystykę odkształceniową. Zastosowanie optycznego pomiaru odkształceń pozwoliło na rozpoznanie procesu niszczenia obydwu rodzajów badanych murów. Zastosowane wzmocnienie zmieniło sposób rozwoju uszkodzeń w murze, jednak w obydwu przypadkach zniszczenie inicjowane było przez niewypełnione spoiny pionowe. Zastosowanie obustronnego wzmocnienia znacząco poprawiło parametry wytrzymałościowe muru; nośność próbek wzrosła o niemal 90%, zarysowania pojawiły się przy obciążeniach większych o około 50% w odniesieniu do próbek bez powierzchniowego wzmocnienia, a próbki po osiągnięciu maksymalnej nośności wykazały zachowanie ciągliwe. Zaprezentowano też uproszczony sposób obliczania siły rysującej i maksymalnej, wykazujący dobrą zgodność wyników z rezultatami badań.

---

The article presents the influence of a superficial strengthening system on the behaviour of AAC-block walls with thin bed joints and unfilled head joints. The strengthening system consisted of a high-strength fibreglass mesh applied to both wall surfaces with a mineral mortar reinforced with fibreglass. A series of strengthened and unstrengthened specimens was tested under diagonal compression according to ASTM E519-15 to determine their shear strength and stress-strain characteristics. The use of optical strain measurement made it possible to identify the failure mode for both types of the tested walls. The strengthening system changed the wall failure development, which was initiated by unfilled head joints in both cases. The application of the strengthening system on both wall surfaces improved the strength properties of the wall significantly. The load-bearing capacity of the specimens increased by nearly 90% and cracking of the walls occurred at loads about 50% higher compared to specimens with no superficial strengthening. The strengthened specimens exhibited a ductile behaviour after reaching the maximum bearing capacity. A simplified method for computing the cracking load and maximum load was also proposed, the results of which are consistent with the tests results.