Postrzeganie otoczenia – siedlisko ludzkie jako integralny element środowiska

Celem tego tekstu jest pokazanie, że czynnik uczuciowych reakcji na środowisko w trakcie procesu projektowania architektonicznego jest równie ważny − w (ustawianiu) hierarchii potrzeb dla tworzenia właściwego środowiska mieszkaniowego − co wielkość, skala czy intensywność zabudowy. Autorka wskazuje w nim na potrzebę wzbogacenia naszej wiedzy o wnioski wynikające z rozmaitych koncepcji, wielu badań, opisanych faktów i ważnych spostrzeżeń z obszarów innych dyscyplin (psychologii, filozofii i socjologii), które zajmują się problemami społecznymi i zdrowotnymi oprócz fizycznego zagospodarowania przestrzeni, a głównie dotyczą relacji: człowiek-środowisko w miejscu zamieszkania.

---

The aim of this article is to prove that emotional reaction to the environment during the architecture design is equally important as the size, scale or density of development in the hierarchy of needs to establish the relevant residential environment. The author pays attention to the need of taking into account the conclusions drawn from various concepts, researches, described facts and important observations in other scientific fields such as: psychology, philosophy and sociology which focus not only on the physical aspects of the spatial development but also on social and health problems that relate mainly to the “human – environment” relationship in the place of residence.