Optymalny poziom zanieczyszczania środowiska w zależności od trwałości zanieczyszczenia

Ze względu na trwałość utrzymywania się zanieczyszczenia w środowisku zachodzą różne przypadki makroekonomicznej optymalizacji zanieczyszczenia środowiska, wyróżniające zanieczyszczenia nietrwałe, zanieczyszczenia trwałe niedegradujące się oraz zanieczyszczenia trwałe stopniowo degradujące się. W pierwszym przypadku optymalna wielkość zanieczyszczenia wyznaczona jest przez równość krańcowych korzyści społecznych i krańcowych kosztów społecznych w jednostce czasu, w drugim podobnie, z tym, że za koszt przyjmuje się skapitalizowany koszt w jednostce czasu. W przypadku nieskończonych korzyści optymalne postępowanie oznacza stopniowe zmniejszanie emisji w kolejnych jednostkach czasu do zera. W trzecim przypadku należy doprowadzić do stanu równowagi (równości przyrostu w wyniku emisji i naturalnej degradacji zanieczyszczenia w każdej jednostce czasu) przy warunku jak w przypadku pierwszym, ale biorąc pod uwagę skumulowany koszt za okres degradacji zanieczyszczenia.

---

Three possible cases of polluting emissions are theoretically considered. In the case of fl ow pollution the optimum emission equalizes the marginal social cost with the marginal social benefi t from the polluting activity. The same applies to the cases of persistent non-degradable stock pollution and persistent slowly degradable stock (fund) pollution, but with some extra conditions. For non-degradable pollution a capitalized cost of one time unit enters the calculation, for gradually degradable pollutants an optimal level of equilibrium between pollutant’s emissions and its degradation.