Biostratigraphy and palaeoenvironment of the Podhale Palaeogene (Inner Carpathians, Poland) in the light of palynological studies. Part I

Analiza palinologiczna pozwoliła na określenie wieku fliszu podhalańskiego oraz odtworzenie warunków jego powstania. Stwierdzono obecność ponad 150 taksonów dinocyst: wystepują one najliczniej w warstwach szaflarskich oraz ostryskich. Zaproponowano cztery lokalne zony dinocystowe: Chiropteridium lobospinosum (warstwy szaflarskie), Wetzeliella sp. A (warstwy zakopiańskie, chochołowskie i najniższa część warstw ostryskich), Distatodinium biffi (warstwy ostryskie) oraz Glaphyrocysta sp. A (warstwy ostryskie i warstwy z Brzegów). Wiek fliszu podhalańskiego na podstawie dinocyst określono na oligocen. Rozkład palinofacji wskazuje na obecność lądu w północnej (dzisiejszej) części basenu podhalańskiego, dostarczającego materiał klastyczny w trakcie sedymentacji warstw szaflarskich i zakopiańskich. W czasie sedymentacji warstw zakopiańskich uaktywniło się źródło zachodnie, dominujące w dalszych etapach rozwoju basenu. Paleogegrafia basenu podhalańskiego miała duży wpływ na rozwój fitoplanktonu morskiego: dostawy wody słodkiej powodowały częściowy spadek zasolenia wód powierzchniowych oraz ich eutrofizację. Strefy przybrzeżne zamieszkane były przez taksony charakterystyczne dla środowisk płytkowodnych lub o podwyższonym zasoleniu. Płytkowodne zespoły dinocyst dominują w warstwach szaflarskich, zakopiańskich i ostryskich, natomiast warstwy chochołowskie prawdopodobnie powstały w okresie maksymalnego podniesienia się poziomu morza. Obecność taksonów znanych współcześnie z niskich szerokości geograficznych wskazuje na ochłodzenie klimatyczne w trakcie sedymentacji fliszu podhalańskiego, a zwłaszcza jego najwyższej części.