Żywice epoksydowe o zwiększonym ciężarze cząsteczkowym - synteza i charakterystyka termiczna

Żywice epoksydowe o zwiększonym ciężarze cząsteczkowym (EPzcc) otrzymywano w wyniku poliaddycji bisfenolu A (dianu) z małocząsteczkową żywicą epoksydową w obecności 2-metyloimidazolu (2-MI) jako katalizatora. Mieszaninę reakcyjną ogrzewano bądź w sposób konwencjonalny, bądź też z wykorzystaniem promieniowania mikrofalowego. Syntezę EPzcc prowadzono wobec trzech różnych ilości katalizatora. Uzyskane w ten sposób produkty różniły się wartościami liczby epoksydowej (LE) oraz zawartością drugorzędowych grup OH (LOH). Żywice te sieciowano za pomocą dicyjanodiamidu (DCDA), śledząc przebieg tego procesu metodą DSC. Badania EPzcc metodą analizy termograwimetrycznej wykazały, że wprawdzie początkowa temperatura rozkładu żywicy ulega po usieciowaniu niewielkiemu podwyższeniu, ale stabilność termiczna w przedziale wyższej temperatury jest wyraźnie gorsza niż wyjściowej nieusieciowanej żywicy.

---

Increased molecular weight epoxy resins (EPzcc) were synthesized by polyaddition of bisphenol A and low molecular weight epoxy resin, in the presence of 2-methylimidazole (2-MI) as a catalyst. Reaction mixture was heated either conventionally or by microwave radiation. EPzcc preparation carried out using three various amounts of a catalyst (Table 1). The products obtained differed in epoxide equivalent value (LE) and secondary OH groups' (LOH) contents. The resins were cured with dicyandiamide (DCDA). The course of the process was monitored using DSC method (Table 2, Fig. 1 and 2). Investigations of EPzcc by thermogravimetry (Table 4 and 5, Fig. 3) showed that even though the initial temperature of resin decomposition slightly increased after curing, the thermal stability at elevated temperature was significantly worse than that characterizing the initial uncured resin.