Horyzont czasowy strategii w świetle badan empirycznych

W artykule przedstawiono wyniki badań empirycznych, przeprowadzonych w 368 przedsiębiorstwach, dotyczących horyzontu planowania 5 wielkości strategicznych dotyczących rynków i 11 wielkości strategicznych dotyczących zasobów materialnych i niematerialnych. Badania dotyczyły perspektywy myślenia strategicznego i perspektywy decyzji. Wnioski są następujące: 1. Horyzonty planowania elementów otoczenia i zasobów z perspektywy myślenia oraz z perspektywy decyzji są równe w ok. 50% badanych firm. W ok. 50%, horyzont planowania z perspektywy myślenia jest dłuższy od horyzontu planowania z perspektywy decyzji i najczęściej mieści się w granicach kolejnego, wyższego, przyjętego w badaniach interwału czasu. 2. Najczęstszym horyzontem planowania jest przedział: 1-3 lat i to niezależnie od wielkości przedsiębiorstwa i rodzaju jego działalności. W drugiej kolejności jest przedział: 3-5 lat, w trzeciej zaś mniej niż jeden rok. Kilka procent firm planuje więc na okresy do jednego roku, co trudno w ogóle uznać za planowanie strategiczne. Jest to wynik narastającej turbulencji, a więc i nieprzewidywalności otoczenia, tworzącej kontekst niepewności decyzyjnej. 3. Wyjątkiem w stosunku do powyższego, jest planowanie zasobów: naturalnych, lokalizacji oraz image firmy, których horyzont planowania tak z perspektywy myślenia, jak i decyzji, w większości badanych firm przekraczał 5 lat.

---

The article presents the results of empirical research conducted in 368 enterprises concerning time horizon of five strategic items due to markets and eleven strategic items due to tangible and intangible resources. The research concerned strategic thinking and the perspective of decisions. The conclusions are as follows: 1. The horizons of planning environment's elements and resources from the perspective of strategic thinking and the perspective of decisions are equal in about 50 per cent of researched enterprises. Due to about 50 per cent of companies, the horizon of planning from the perspective of strategic thinking is longer than the horizon of planning from the perspective of decisions and in the most of cases, it is contained in the boundaries of the next higher time range assumed in the research. 2. The most frequent horizon of planning is the range from 1 to 3 years independently on enterprise's size and on the type of its business activities. The next range is from 3 to 5 years, and the last interval is below one year. Thus, few percentages of enterprises plan in the periods below one year what it is hard to regard as strategic planning. It is the result from increasing environment turbulence and environment unpredictability creating the context of decisional uncertainty. 3. The exception is planning the following resources: natural resources, location, and enterprise's image. In the most of researched companies, the horizon of planning these resources from both the perspective of strategic thinking and the perspective of decisions exceeded 5 years.