Modele dynamiki obiektów wieloinercyjnych o stałych czasowych tworzących postęp geometryczny. Problemy identyfikacji

Model dynamiki obiektu wieloinercyjnego (1) rzędu n zawiera n+1 parametrów, w tym n stałych czasowych i współczynnik statycznego wzmocnienia. Eksperymentalne wyznaczenie tych parametrów (identyfikacja) jest trudne, lub nawet niewykonalne, to też operuje się zwykle modelami uproszczonymi o trzech, lub czterech parametrach (model Küpfmillera, model Strejca prosty lub z uzupełnieniami). W grupie dokładniejszych modeli czteroparametrowych za najdokładniejszy wolno uznać model, którego stałe czasowe tworzą postęp geometryczny, a jego parametrami są: współczynnik statycznego wzmocnienia, największa stała czasowa, iloraz postępu geometrycznego, oraz rząd dynamiki. Eksperymentalne wyznaczenie tych parametrów stwarza problemy, które zostaną omówione w niniejszej pracy.

---

The model of a multi-inertia plant (1) of n-order is defined by (n+1) parameters (n time constants and static gain). The experimental identification of those parameters is very difficult or even impossible. That is why simplified models defined by means of three or four parameters (Kupfmuller's model, Strejc's model and its modifications, etc.) are usually used. The class of four-parameter models with time constants being terms of a geometrical progression seems to be most accurate among them. The models are defined by: model order n, static gain, the biggest time constant and a common ratio. During the experimental identification of these parameters quite serious problems can occur. These problems are discussed in the paper .