Rozkład wybranych mikrozanieczyszczeń organicznych za pomocą sztucznych mokradeł

Celem pracy było określenie efektywności usunięcia ze ścieków wybranych mikrozanieczyszczeń antropogenicznych za pomocą sztucznych mokradeł. Układ laboratoryjny składał się z systemów obsadzonych Phalaris arundinacea oraz reaktorów nieobsadzonych roślinnością. W badaniach wykorzystano 2 farmaceutyki, tj. diklofenak i sulfametoksazol oraz 2 inhibitory korozji, a mianowicie: benzotriazol i benzotiazol. Wyniki badań pokazały, że substancją najbardziej podatną na rozkład był benzotiazol, a rośliny nie miały istotnego wpływu na efektywność procesów usuwania tych związków ze ścieków.

---

The aim of this study was to determine the removal efficiency of selected anthropogenic micropollutants from wastewater by means of constructed wetlands. The lab-scale system consisted of several unplanted columns and columns planted with Phalaris arundinacea. In the study 2 pharmaceuticals were used, i. e. diclofenac and sulfamethoxazole and 2 corrosion inhibitors, namely benzotriazole and benzothiazole. The results showed that benzothiazole was the most susceptible to degradation and the plants did not have a significant impact on the effectiveness of abovementioned processes.