Region Morza Bałtyckiego w polskiej polityce bezpieczeństwa na początku lat 90. – implikacje współczesne

Europejska polityka bezpieczeństwa w latach 90. oparta była głównie na tworzeniu strefy stabilności oraz minimalizowaniu negatywnych efektów rozpadu dwubiegunowego ładu światowego. Bezpieczeństwo regionu Morza Bałtyckiego było kształtowane właśnie w tej specyficznej sytuacji. Najważniejszą kwestią stało się stworzenie niezależnej morskiej polityki bezpieczeństwa. Stąd dążenie polskich władz państwowych do członkostwa w europejskich i międzynarodowych organizacjach, które stanowiły kolejny etap instytucjonalizacji relacji w regionie Morza Bałtyckiego (np. Rada Państw Morza Bałtyckiego). Integracja w obszarze bałtyckim obejmowała: wsparcie dla tworzenia mechanizmów demokratycznych, współpracę ekonomiczną i techniczną, kwestie humanitarne i zdrowia, ochronę środowiska naturalnego, kulturę, edukację, turystykę, transport oraz wymianę informacji.

---

European security policy in the 90s was based primarily on creating a zone of stability and diminishing the negative effects of the collapse of the bipolar setup of the world. Security of Baltic region was shaped in this specific situation. The most important issue was creating an independent and strict naval security policy. That is why polish authorities tried to join the european and international organizations, which were the next step of institutionalization of relations in Baltic Sea region (eg. Council of the Baltic Sea States). Baltic integration included: supporting the construction of democratic mechanisms, economical and technical cooperation, health and humanitarian issues, environmental protection, culture, education, tourism, transport and informations swap.