Decomposition of Anthraquinone Dye in the Aqueous Solution by Ozone, Hydrogen Peroxide or UV Radiation

The results into investigations of the decomposition of an anthraquinone dye (polan blue E2R) in an aqueous solution induced by ozone, hydrogen peroxide and UV radiation are discussed in the paper. The effect of the ozone dose and concentration, as well as the temperature on decolouration at different initial dye concentrations, were investigated. Low ozone concentrations enabled its better utilisation in the reaction with the dye, although the process rate was slow. An increase of gas flow rate and ozone concentration at the reactor inlet caused a decrease of ozone consumption from 80% to 49%. The hydrogen peroxide concentration from 0.05 to 0.1 mol/dm3 allowed us to obtain a 45% decolouration degree after 48 hours, with the process proceeding most quickly in the first 2 hours. It was found that the yield of anthraquinone dye photolysis in the aqueous solution was affected by both the power of the UV lamp and the character of the light which it emitted. It appeared most advantageous to use monoenergetic radiation in the UV range below 310 nm.

---

W pracy przedstawiono wyniki badań nad rozkładem barwnika antrachinonowego − błękitu polanowego E2R w roztworze wodnym pod wpływem ozonu, nadtlenku wodoru i promieniowania UV. Zbadano wpływ dawki i stężenia ozonu oraz temperatury na proces dekoloryzacji przy różnych stężeniach początkowych barwnika. Niskie stężenia ozonu pozwalają na lepsze jego wykorzystanie w reakcji z barwnikiem jednak szybkość procesu jest niska. Wzrost szybkości przepływu gazu i stężenia ozonu na wlocie do reaktora powoduje obniżenie wykorzystania ozonu z 80% do 49%. Zastosowanie nadtlenku wodoru o stężeniu 0,05-0,1 mol/dm3 pozwoliło uzyskać po 48 godzinach reakcji, stopnie dekoloryzacji w granicach 45%, przy czym proces najszybciej przebiegał w ciągu pierwszych 2 godzin. Stwierdzono, że na wydajność procesu fotolizy barwnika antrachinonowego w roztworze wodnym ma wpływ zarówno moc stosowanej lampy UV jak i charakter emitowanego przez nią światła. Najkorzystniejsze jest stosowanie promieniowania monoenergetycznego z zakresu UV poniżej 310 nm.