Smart city – utopia czy nieuchronna wizja jutra

Według raportu UNESCO w 2050 roku 7,5 mld osób (75% ludzkości) będzie mieszkać w miastach – obecnie ok. 3,5 mld. W ciągu najbliższych 25 lat przyspieszy zatem masowa urbanizacja. Zbiega się to z problemami klimatycznymi i transformacji gospodarki. Nowe miasta i ich mieszkańcy będą potrzebowali nie tylko budynków i przestrzeni, ale też wody, powietrza i energii oraz żywności. Jak skutecznie i w zgodzie z globalnymi celami zrównoważonego rozwoju zapewnić wszystkim zdrowe powietrze, komunikację, mieszkania? Nadzieje pokładane są m.in. w smart cities i internecie rzeczy (IoT) oraz sztucznej inteligencji. Technologie mają zapewniać komfort przy oszczędnym gospodarowaniu energią, zasobami i surowcami. Konieczna będzie powszechna elektryzacja – także komunikacji i ogrzewania. Energia ma być odnawialna i bezemisyjna. Ale czy i jak przebudowywać metropolie? Gdzie w tym procesie jest miejsce dla ludzi i ich potrzeb?