Determining the coverage zone and accuracy zone of the azimuth system – in the past and today

Methods for determining the coverage zones and accuracy zones of navigation systems have been known for years and they have been used in the process of providing navigational and hydrographic support for human activity at sea. The problem that is most often analysed involves defining the availability of two-element navigation systems and the quality of determinations that are carried out based on these systems. The changing technical capabilities as well as the need to have the most recent and continuous navigational information makes it necessary to use new, commonly available electronic equipment. This paper aims to fulfil these expectations and, therefore, it recapitulates the methodology of determining the coverage zone and accuracy zone of a two-element azimuth system and presents one of the possible ways of automating calculations by using mobile equipment.

---

Metody określania strefy (zasięgu i dokładności systemów nawigacyjnych są znane i używane w procesie) wspierania nawigacyjnej i hydrograficznej aktywności ludzkiej na morzu od lat. Głównym problemem w tym obszarze jest określanie dostępności dwuelementowych systemów nawigacyjnych i dokładności pozyskiwanych przez nie danych. Zmieniające się możliwości techniczne, w omawianym kontekście sprawiają, że konieczne staje się udostępnienie wykorzystywanych dotychczas systemów nawigacyjnych dla powszechnie stosowanego sprzętu elektronicznego. Artykuł ma na celu podsumowanie wiedzy na temat metod wyznaczania obszaru pokrycia oraz strefy dokładności systemu azymutu dwóch elementów i przedstawienie jednego z możliwych sposobów zautomatyzowania obliczeń przy użyciu urządzenia przenośnego.