Wpływ zawartości bizmutu i ceru po modyfikacji kompleksowej na właściwości mechaniczne żeliwa nadeutektycznego

Żeliwo nadeutektyczne (Sc=1,05) poddano jednoczesnej modyfikacji dodatkami FeSiCaBi (rozchód od 0,2% do 0,5%) oraz FeSiMZR (rozchód od 0,14% do 0,36%). Otrzymane żeliwo wykazywało osnowę ferrytyczną i ferrytyczno-perlityczną ze zwartymi wydzieleniami grafitu - od wermikularnego do kulkowego włącznie. Stwierdzono ponad sześciokrotny wzrost wytrzymałości na rozciąganie i umownej granicy plastyczności oraz ponad pięciokrotny wzrost wydłużenia względnego. Jedynie twardość Brinella zwiększyła się zaledwie o około 20 jednostek, nie przekraczając poziomu 170 HBS. Analiza statystyczna wykazała istnienie wyraźnych zależności między zawartością bizmutu i ceru w osnowie a wymienionymi wcześniej właściwościami mechanicznymi. Ustalone relacje mają charakter zbliżony do funkcji parabolicznych z tym, że w przypadku bizmutu występuje maksimum właściwości przy zawartości 0,0008% do 0,0010% Bi. Optymalna zawartość śladowych ilości Bi i Ce powinna odpowiadać stosunkowi ilościowemu ceru do bizmutu w granicach 30-45.