Architectural imagination – play with form and space

Architecture as an artform is an expression of countless emotions, perceptions and feelings. It creates an image of a real form and space, which we, the recipients may not only admire, but also use. Through exposing the effects of play with shape, light, colour and detail, architecture draws on the achievements of new technologies that offer increasing opportunities to create architectural shape, taking diverse forms adapted to the prevailing trends and tendencies. More and more visibly, architecture is turning towards nature, using principles of sustainable design and eco-technology; it surrenders to the elements of nature exhibited particularly clearly already in the Secession – the period in which floral motifs dominated both architectural details and painting, sculpture, and ceramics. Art Nouveau generated a new look at the ornamentation of architecture – its detail. Both in the past, as well as today, it is perceived as a distinct work of art – the effect of play with organic shapes, light and colour deciding on their craftsmanship and value. Apart from the detail, the play in architecture is also facilitated by colour, sound and light, as well as interactive forms co-operating with the user.

---

Architektura jako rodzaj sztuki jest wyrazem niezliczonych emocji, wyobrażeń i uczuć. Tworzy obraz realnej formy i przestrzeni, którą my odbiorcy możemy nie tylko podziwiać, ale również użytkować. Architektura eksponując efekty gry kształtem, światłem, kolorem i detalem czerpie z osiągnięć nowych technologii, które stwarzają coraz większe możliwości w zakresie kształtowania formy architektonicznej przybierającej różnorodną postać dostosowaną do panujących trendów i tendencji. Coraz wyraźniej architektura zwraca się ku naturze, wykorzystując zasady projektowania zrównoważonego i ecotechnologii; podporządkowuje się elementom przyrodniczym eksponowanym szczególnie wyraźnie już w secesji – w okresie, w którym motywy roślinne dominowały zarówno w detalu architektonicznym jak i malarstwie, rzeźbie, czy też ceramice. Secesja wygenerowała nowe spojrzenie na zdobnictwo architektury – jej detal. Zarówno w przeszłości jak i dziś jest on postrzegany jako odrębne dzieło sztuki – efekt zabawy organicznymi kształtami, światłem i kolorem decydującym o jego kunszcie i wartości. Poza detalem inicjatorem gry w architekturze jest kolor, dźwięk i światło, a także interaktywność form współpracujących z użytkownikiem.