Społeczny fenomen futbolu: Opozycja w służbie kultury – kształtowanie się struktury i tożsamości kibicowskiego świata

W anglojęzycznej literaturze przedmiotu od dawna toczy się dyskusja o naturze wspólnotykibiców piłkarskich. Przez lata akademicki dyskurs zdominowany był przez tematykęchuligaństwa stadionowego. W polskiej socjologii sportu ten temat dopiero od niedawnajest eksplorowany. Niniejszy tekst proponuje pewne ramy koncepcyjne do badań empirycznychkibiców. Rozważania zawarte w tekście mogą posłużyć jako rodzaj zestawu narzędzianalitycznych do badania tej tożsamości. Mowa o wzorze kształtowania opozycji,mechanizmie definiowania tożsamości na zasadzie odgradzania swojego świata od „Innego”.Jest to jedna z fundamentalnych cech definiowania ruchu kibicowskiego w Polsce.Używanie antagonistycznych/opozycyjnych form definiowania tożsamości przywołujetakże kontekst czynników zewnętrznych wpływających na zachowanie kibiców. Przyszłebadania empiryczne mogą zatem wyodrębnić te wymiary wzorów opozycyjnych, którew polskim kontekście stanowią istotny zasób tożsamościowotwórczy.