Autyzm odcieleśniony. Historia społecznego konstruowania autyzmu jako choroby, zaburzenia i niepełnosprawności

Tekst jest próbą spojrzenia na historię dyskursu o autyzmie z perspektywy studiów o niepełnosprawności. Ze względu na nieostrą definicję i wciąż niepoznane przyczyny autyzm stanowił przestrzeń kulturowych projekcji na temat niepełnosprawności i choroby psychicznej. Jak argumentuję, zarówno determinacja współczesnej nauki, jak i jej porażka w obiekty­wizacji autyzmu za pomocą metod nauk empirycznych ma związek z odcieleśnioną naturą autyzmu, która wciąż ujawnia swoją arbitralność i społeczną, a nie biologiczną, konstrukcję. Jednocześnie dopiero w XXI wieku do głosu doszły same osoby autystyczne, które próbują uczynić z autyzmu pozytywny i integralny element swojej tożsamości.