RELATIONSHIPS WITHIN THE TRADITIONAL GIDAR FAMILY (NORTHERN CAMEROON) ON THE BASIS OF LOCAL ORATURE

Common to all of Africa is the attitude of the family towards procreation. It can safely be said that in the Gidar understanding, the family is more a community of mother and father than of husband and wife. The father was the unquestioned authority and traditional head of the family. The decisive voice was his, and everyone owed him absolute obedience. The woman clearly felt her inferiority, which was approved by all and confirmed by dozens of everyday, traditional rules of life. Children were a great gift, and their absence was a sign of a curse. Therefore there was no occurren­ce of orphans, in the sense of children being left without caregivers. Orphans were never abandoned; there was always someone who would take care of them. This does not mean that their life was an easy one. The deceased ancestors were still involved in the daily events of family life, especially at times of sowing and harvesting, initiations and of marriages.

Regulacja zachowań prokreacyjnych jest jedną z podstawowych funkcji rodziny, dla­tego tak ważny i wspólny w całej Afryce jest stosunek rodziny do urodzeń potomstwa. Można śmiało powiedzieć, że w Gidarskim rozumieniu rodzina jest bardziej wspólnotą matki i ojca niż męża i żony. Ojciec był niekwestionowanym autorytetem i tradycyjną głową rodziny. Decydujący głos należał do niego i wszyscy byli mu winni absolutne posłuszeństwo. Kobieta wyraźnie odczu­wała swoją niższość, co zostało przez wszystkich zaaprobowane i potwierdzone przez dziesiątki codziennych, tradycyjnych zasad życia. Dzieci były wspaniałym darem, a ich brak przekleństwem. Nie było więc sierot, w sensie dzieci pozostawionych bez opiekunów. Sieroty nigdy nie zostały porzucone; zawsze był ktoś, kto się nimi zaopiekował. Nie oznacza to, że ich życie było łatwe. Zmarli przodkowie nadal byli angażowani w codzienne wydarzenia życia rodzinnego, zwłaszcza w czasie siewu i żniw, inicjacji i małżeństw.