Charismatic phenomena in Europe in the 17th century: female political prophetism in France, Spain and Italy

The purpose of the present article is to analyse the evolution of the political and social perception that mystical movements assumed during the Modern Age, in particular after spiritual changes settled by the Council of Trent. Three cases of charismatic women in 17 th century Europe (Marguerite of Alacoque in France, Maria of Agreda in Spain, Giulia Di Marco in Italy) were analysed and closely linked to their own political context in order to underline the strong interdependence between the religious sphere and the civil sphere. The final goal of the work is to identify, in spite of the diversity of the stories and charisms of the three prophetesses, a point of similarity: the same networked method of use of political power. The article aims to highlight a new concept of the role of the Saint in the Modern Era – not only as a venerable or incorruptible figure but a main character who is aware of their social function and conscious of the social utility of their mystical gift.

Celem niniejszego artykułu jest analiza ewolucji politycznej i społecznej percepcji ruchów mistycznych w epoce nowożytnej, a zwłaszcza po zmianach duchowych wynikających z odnowy potrydenckiej. Przeanalizowano trzy przypadki charyzmatycznych kobiet w Europie XVII wieku (Małgorzata Alacoque we Francji, Maria z Agreda w Hiszpanii, Giulia Di Marco we Włoszech), ściśle związane z kontekstem politycznym, aby podkreślić silną współzależność sfery religijnej i obywatelskiej. Ostatecznym celem pracy jest zidentyfikowanie, pomimo różnorodności losów i charyzmatów trzech prorokiń, punktu podobieństwa: tej samej kapilarnej metody użycia władzy politycznej. W artykule podkreśla się nową koncepcję roli świętego w epoce nowożytnej. Nie była to jedynie czcigodna czy niezniszczalna postać, ale główny bohater, świadomy swojej funkcji społecznej i świadomy społecznej użyteczności mistycznego daru.