Концепты народ, работа и любовь в игровой коммуникации русскоязычных компьютерщиков

Zbiorowa świadomość specjalistów w zakresie technologii informatycznych (ros. компьютерщики/айтишники), obecna w sieciowym folklorze profesjonalistów, należy w całości do sfery komicznej (w odróżnieniu od „klasycznego” folkloru), a więc prezentuje życiowe problemy za pomocą skrótu, przesady i żartu. W rosyjskojęzycznym folklorze komputerowców autoidentyfikacja programistów opiera się na przynależności branżowej i językowej, a nie pochodzeniu etnicznym i obywatelstwie, stąd też prawie nie występuje tam pojęcie narodu; nie ma tam ani patriotyzmu, ani ksenofobii. Programiści są obojętni na różnice narodowe. Naczelną wartość stanowią dla nich indywidualne umiejętności fachowe, a sfera etyczna jest zawężona do norm dyscypliny pracy. W świecie folkloru internetowego programiści postrzegają samych siebie jako macho, którzy odnoszą sukcesy nie tylko w pracy, ale też w kontaktach z kobietami. Temat seksu pojawia się w ich wypowiedziach stale, natomiast o miłości mówi się rzadziej, a jeszcze mniej – o małżeństwie i rodzinie. Kwitnie męski szowinizm: awersja obejmuje nie tylko kobiety-informatyków, ale nawet zwykłe użytkowniczki komputerów. Postawy takie uchodzą w tym stopniu za naturalne, że nie są nawet zauważane przez badaną społeczność.

The collective awareness of specialists in information technology (компьютерщики /айтишники), found in the folklore of their professional network, entirely belongs to the sphere of the comic (unlike in ``classical” folklore) and, hence, presents everyday problems through shortcuts, exaggerations and jokes. In Russian-speaking computer folklore, self-identification of programmers is grounded in their trade and language, rather than in ethnicity and citizenship, therefore the concept people is hardly activated; there is no patriotism or xenophobia. Programmers are indifferent to national differences. In their collective awareness, professional skill is the most important value and ethical requirements are reduced to the norms of professional discipline. A programmer views himself as a macho: he is successful both in a trade and with women. In computer folklore, sex is a frequent subject; love is much less frequent, and marriage or family are at the bottom of the list. Male chauvinism is in full swing and is aimed towards female programmers but also average female computer users. Male egoism is so natural and organic to programmers that it is hardly noticed by them.