Czy z każdym można grać we wszystko? Gatunki mowy a jednostronne gry komunikacyjne

Stale przekształcająca się rzeczywistość, w  której zachodzi również zjawisko importu kulturowego, wymaga dynamicznej kompetencji w zakresie zmiennych reguł prowadzenia pewnych gier komunikacyjnych. Różnią się one od gier ludycznych cechą produktywności, albowiem uczestnik obiegu komunikacyjnego pozbawiony kompetencji dotyczących ich inicjowania i prowadzenia nie jest w stanie zrealizować przynajmniej pewnych aktywności społecznych. Jednocześnie przypadki niekompetencji, niekompatybilności lub narzucania innym na siłę uczestnictwa w nieakceptowalnych schematach gier komunikacyjnych można zaobserwować stosunkowo często. W  niniejszym artykule temat gier komunikacyjnych zostanie podjęty w terminach nowo importowanych (do języka polskiego) gatunków mowy jako swoistych procedur, ze szczególnym naciskiem na jednostronne akty komunikacyjne.

Changing reality, including the phenomena of cultural import, requires dynamic competence in changing rules of executing certain communication games. They are different from ludic games, since participants of a communication circuit deprived of competence regarding their initiation and execution are not able to perform at least some social activities. Accordingly, the cases of incompetence, incompatibilities or simply forcing the others to take part in an unacceptable schemes of communication may be observed in a relatively frequent manner. In this paper, the subject of communication games is going to be raised in terms of newly imported (into Polish) genres of speech as specific procedures, with special emphasis on the so-called unilateral communication acts.