Kategorie istotne w przygotowaniu się osób w średniej dorosłości do zmian związanych z wiekiem w perspektywie geragogiki – szkic teoretyczny

Przygotowanie do zmian związanych z wiekiem, określane też jako przygotowanie do starości, stanowi obecnie bardzo ważny obszar zainteresowań różnych nauk. Prym w tym zakresie wiedzie gerontologia (a w niej zwłaszcza geragogika) oraz polityka społeczna (przede wszystkim polityka senioralna). Zainteresowanie to wynika z intensywnego tempa starzenia się współczesnych społeczeństw i konieczności pilnego podjęcia stosownych działań m.in. w obszarze ochrony zdrowia oraz pomocy społecznej. Przygotowanie do starości ma walory jednostkowe i społeczne. Niestety, większość osób dorosłych nie podejmuje działań z tego zakresu. Celem artykułu jest wskazanie sposobów przygotowania się osób w średniej dorosłości do zmian związanych z wiekiem, które zostały omówione w kontekście kategorii istotnych z perspektywy geragogiki jako nauki. Jednocześnie w analizach wykorzystano założenia holistycznego modelu zdrowia w aspekcie jednostkowym. W związku z tym ustalono, że w przygotowaniu się osób w fazie średniej dorosłości do zmian związanych z wiekiem podstawę stanowić powinny trzy kategorie, a mianowicie: zdrowie, edukacja oraz troska o siebie. Podjęcie działań wpisujących się w wyodrębnione kategorie ułatwi niewątpliwie utrzymanie lub osiągnięcie samodzielności i sprawstwa, które są niezwykle istotne w życiu osób dorosłych, bez względu na fazę dorosłości, w jakiej się one znajdują.