Z doświadczeń autentyfikacji (i interpretacji etymologicznej) wątpliwych kartograficznych postaci nazw terenowych i wodnych Wyżyny Częstochowskiej

Artykuł przedstawia procedury pozwalające na autentyfikację używanych w obiegu oficjalnym, choć niedostatecznie udokumentowanych i niekiedy wątpliwych współczesnych polskich nazw terenowych. Opierają się one w zasadzie na pomnożeniu i ponownym porównaniu wariantów zaświadczonych niezależnie w różnych typach źródeł pisanych i (lub) żywym języku celem oceny, które z nich mogły zostać przekazane wierniej i dają się łatwiej objaśnić. Po przedstawieniu uwag poświęconych stanowi badań nad nazewnictwem Jury identyfikujemy kilka wykolejonych form kartograficznych z tego obszaru (Biakło < Brodło, Ciesnyć ~ Ciesęć < Ciesięć, Szczełkica < Szczerbnica), warianty uznane za autentyczne próbując następnie uzasadnić etymologicznie.

The article presents some procedures enabling us to authenticate officially used, albeit underdocumented and not always reliable (near-)contemporary Polish microoikonyms and microtoponyms. These are in principle aimed at multiplying and, subsequently, re-examining variants of a given name attested independently by different types of written and/or oral sources. This is done in order to learn which of them could have been transmitted in an undisturbed way and can be accounted for in etymological terms more plausibly. After providing some general remarks related to the research of the Polish Jura toponymy, we identify certain graphically distorted cartographic forms from that area (Biakło < Brodło, Ciesnyć ~ Ciesęć < Ciesięć, Szczełkica < Szczerbnica) and try to justify etymologically the variants considered authentic.