Trzy razy NIE. O kwalifikacji gramatycznej leksemów nieodmiennych o postaci nie w języku polskim

Punktem wyjścia dyskusji jest krytyczna analiza artykułu Grochowskiego z 2007 r. o kwalifikacji gramatycznej leksemów nieodmiennych o postaci „nie” w języku polskim. Proponuje się nowe rozwiązanie tego problemu. Wysuwa się hipotezę, że istnieją w polskim trzy leksemy o stałej postaci nie: NIE1 — ortotoniczny czasownik (Czy to pańskie rękawiczki? — Nie), NIE2 — partykuła rematyzująca i proklityka niezwiązana (Nie Jan tańczył wczoraj z Marią), NIE3 — przysłówek nierematyzujący i proklityka związana (Ta szklanka nie jest czysta). Odrzuca się tym samym hipotezę o dodatkowej części mowy, do której należałaby polska negacja.

First, the paper critically examines Grochowski (2007) regarding grammatical qualification of invariable lexemes with the form "nie" in Polish. A new solution of the same problem is then proposed based on the hypothesis that three invariable lexemes with the form "nie" exist in Polish: NIE1 as an orthotonic verb (Czy to pańskie rękawiczki? — Nie. "Are these your gloves ? — No"), NIE2 as a rhematizing particle and a non-aggregate proclitic (Nie Jan tańczył wczoraj z Marią. “It is not John who danced with Mary yesterday”), NIE3 as a non rhematizing adverb and an aggregate proclitic (Ta szklanka nie jest czysta. “This glass is not clean”). The hypothesis of Polish negation belonging to a new part of speech is thus rejected.