Overcoming the crisis in the Economic and Monetary Union

The purpose of the article is to assess the extent to which it has been possible to overcome the crisis situation in the economic and political/systemic dimension in Europe. The events of the crisis in the Eurozone mobilised the national and European elites to respond above all with respect to the economic situation. But in part, the changes concerned also the political dimension or precipitated consequences of a systemic character (related to the mechanisms of European integration). Some ideas were only discussed and did not gain practical implementation due to differing opinions and interests among the leading political actors, above all the EU member states. As a result, the crisis was overcome to a partial or incomplete extent both in the economic and political respect.

Działania mające przezwyciężyć kryzys w strefie euro wzmacniały przede wszystkim dotychczasowy reżim paktu stabilności i wzrostu, a więc były nakierowane na politykę oszczędności (austerity). Niektóre instytucje nieodzowne dla przełamania różnic makroekonomicznych lub poprawy konkurencyjności gospodarek peryferyjnych nie zostały w ogóle wprowadzone. Inne instytucje wprowadzono tylko częściowo (tak było w przypadku unii bankowej). Obrana taktyka antykryzysowa powodowała, że trudności gospodarcze zostały przeciągnięte w czasie i stawały się coraz bardziej bolesne dla niektórych społeczeństw. Do 2015 roku kryzys nie został więc w pełni pokonany, ani na płaszczyźnie ekonomicznej, ani w odniesieniu do instytucji politycznych mających gwarantować sprawne funkcjonowanie strefy euro w przyszłości.