Refleksja nad dialogiem chrześcijańsko-muzułmańskim w świetle współczesnych arabistyczno-islamistycznych badań naukowych poświęconych genezie islamu – perspektywa ostatniego półwiecza

W przestrzeni badań naukowych prowadzonych współcześnie w dziedzinie arabistyki i islamistyki (głównie w kręgu kultury zachodniej) nie brakuje hipotez i teorii o tyle nowatorskich, co kontrowersyjnych, stwarzających nieustannie nowe wyzwania dla otwartych na dialog wyznawców chrześcijaństwa i islamu. Proces ten nasila się z jednej strony wraz ze wzrostem zainteresowania się islamem w ośrodkach badawczych na Zachodzie, z drugiej – nabiera szczególnego znaczenia tu i teraz dla dialogu międzyreligijnego, kiedy kościoły naszego kontynentu stają w obliczu rosnącej obecności muzułmanów, która zmienia sytuację historyczną, kulturową i religijną Europy, zdominowanej do niedawna przez chrześcijaństwo. Artykuł jest próbą zwięzłego przedstawienia szeregu nowych wyzwań dla dialogu chrześcijańsko-muzułmańskiego, jakie wyłaniają się z wybranych, współczesnych badań naukowych.

In the area of scientific research conducted today in the field of Arabic and Islamic studies (mainly in the sphere of Western culture), there is no shortage of hypotheses and theories that are both innovative and controversial, constantly creating new challenges for followers of Christianity and Islam who are open to dialogue. On the one hand, this process is intensifying with the growing interest in Islam in research centres in the West, and on the other hand, it is taking on particular significance here and now for interreligious dialogue, when churches on our continent are faced with the growing presence of Muslims, which is changing the historical, cultural and religious situation of Europe, until recently dominated by Christianity. The article is an attempt to concisely present a number of new challenges for Christian-Muslim dialogue that emerge from selected, contemporary scientific research.