Odpowiedzialność za szkodę wyrządzoną przez psa wykorzystywanego przez rolnika użytkowo w gospodarstwie rolnym w świetle przepisów ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych

W artykule omówiona została kwestia, czy przepis art. 50 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych ma zastosowanie do szkód wyrządzonych przez psa wykorzystywanego przez rolnika użytkowo w gospodarstwie rolnym. Jest ona niejednolicie postrzegana zarówno w nauce prawa, jak i w praktyce sądowego stosowania prawa. Autor jest zdania i przytacza argumenty za jego trafnością, że na tak postawione pytanie, należy udzielić odpowiedzi twierdzącej. Na takim samym stanowisku stanął także Sąd Najwyższy w uchwale składu 7 sędziów z dnia 20 czerwca 2017 r. (III CZP 114/16).

The aim of the article is to discuss the question whether the provision of Art. 50 paragraph 1 of the Act of 22 May 2003 on Compulsory Insurance, Insurance Guarantee Fund and the Polish Motor Insurers’ Bureau (a unified text: Journal of Laws of 2016 onwards, item 2060 as amended) applies to damage caused by a dog used by the farmer on the farm. The issue is perceived non-uniformly both in legal science and in judicial application of the law. According to the author, who puts forward arguments in favour of this view, such a question should be answered in an affirmative way. The same standpoint was reflected in the resolution of 7 judges of the Supreme Court of 20 June 2017 (III CZP 114/16).