„Ustrój cielesny” w doświadczeniu podmiotowym i międzypodmiotowym: zrozumieć fenomen allotransplantacji

Artykuł rozważa fenomenologiczne koncepcje ciała, pomocne w objaśnieniu doświadczenia, jakim jest przeszczep twarzy. Pierwsze trzy rozdziały ukazują krystalizację takich pojęć, jak ciało własne i tożsamość psychosomatyczna w filozofii, ostatnie trzy – ewolucję tych pojęć w kierunku intercielesności. Autorka stara się wyważyć stanowisko ontologiczne o charakterze nonredukcjonistycznym i postdualistycznym, przydatne w naukach o życiu i humanistyce medycznej. Redefinicja tożsamości somatycznej w obliczu przeszczepu twarzy (i generalnie: transplantologii) interesuje jedne i drugie nauki.

The paper examines phenomenological concepts of body and psychosomatic identity to explain the facial allotransplant experience. The first three sections show how did the concept of own body/embodiment evolve in philosophy, the last three – how body had been re–opened to the transcorporeality. The author undertakes efforts to balance an ontological, nonreductionistic and postdualistic account which could be shared across the boundaries between life sciences and humanities. Facial allograft phenomenon and the redefinition of personal somatic identity are considered in both disciplines.