Post-colonial historiography, queer historiography: The political spaces of history writing

Jeśli seksualność jako kategoria analizy historycznej uważana jest powszechnie za “społecznie skonstruowaną”, czemu historycy w dalszym ciągu zakładają, że istnieje jakiś podstawowy zbiór fundamentalnych cech spajających wszystkie te rodzaje uprawiania nauki, które określają wspólną etykietką „historia gejowsko-lesbijska” albo „historia queer”? Ten krótki esej odpowiada na ten uderzający paradoks w historiografii queer, odnosząc się do historiografii post-kolonialnej. Autor proponuje traktować projekt historyczny jako intelektualne narzędzie, za pomocą którego można kwestionować dyskursywne konstrukcje przedmiotów wiedzy poprzez różne historiografie (np. marksizm, modernizm itd.). W tym ujęciu odmieniec jako podmiot historyczny rozumiany jest jako zbiór zmiennych pozycji historycznych, w których ich historyczne reprezentacje funkcjonują jako miejsca kontestacji i możliwości.

If sexuality as a category of historical analysis is widely acknowledged as “socially constructed” over time and place, why are historians still assuming a core set of essential qualities that unite all those scholarships they categorize under “gay and lesbian history” or “queer history”? This short position essay responds to this striking paradox in queer historiography by turning to post-colonial historiography. In doing so, it proposes the use of the historical project as an intellectual tool that challenges the discursive constructions of objects of knowledge through different historiographies (e.g., Marxism, modernism, etc.). In this attempt, the queer historical subject is conceptualized as comprising shifting historical positions under which their historical representations function as sites of contest and possibility.