Zur Klassifikation formbildender Alternationen im Deutschen und Polnischen

Artykuł niniejszy stanowi próbę klasyfikacji alternacji morfologicznych, zachodzących we fleksji języka niemieckiego i polskiego. Zaobserwowano, że zarówno język niemiecki, jak też i polski stosuje tylko takie typy alternacji, które sa w zgodzie z modelem fonologicznym danego języka. Funkcjonowanie złożonego systemu morfonologicznego w konfrontowanych językach można przedstawić za pomocy różnych typów alternacji, ponieważ klasyfikacja zjawisk alternасуjnych jest jednym z ważnych elementów opisu językowego. Wnioskiem wynikającym z przeprowadzonej analizy jest stwierdzenie autora, iż klasyfikacja typologiczna ma wartość naukową i zastosowanie w językach deskryptwnych oraz w badaniach porównawczych czy konfrontatywnych, gdzie typologia taka może być bardzo inspirująca.