Tytuł pozycji:
Silence in parental communication
Tło: Komunikacja rodzicielska stanowi ważny podsystem komunikacji rodzinnej. W literaturze przedmiotu często omawiana jest ona pod kątem stylu komunikacji, mówienia i słuchania, a więc analizowana jest w kontekście komunikacji werbalnej i niewerbalnej. Istotną kwestią w komunikacji rodzicielskiej pozostaje jednakże nie tylko to, co zostało wypowiedziane, ale również to, co zostało przemilczane. Dlatego warto zwrócić również uwagę na milczenie jako ważną formę komunikacji rodzicielskiej. Cele: Autorzy postawili sobie za cel zwrócenie uwagi na milczenie w sferze porozumiewania się rodzicielskiego w kontekście korzystania przez młodych ludzi z internetu. Milczący dom, to dom w którym wiele problemów, spraw rodzinnych owianych jest milczeniem. I właśnie znaczenie owego milczenia zostało podkreślone w artykule, a także wskazane zostały wyzwania przed jakimi stają obecnie rodzice w kontekście komunikacji rodzicielskiej. Metodyka: W pierwszej części artykułu przedstawione zostały wyniki badań dotyczące milczącego domu. Badania przeprowadzone zostały w okresie 24-27 listopada 2020r. na próbie dobranej w sposób kwotowy, z panelu internetowego SW Panel administrowanego przesz firmę SW Research. (1072 respondentów). Sondaż przeprowadzono przy użyciu techniki CAWI (Computer-Assisted Web Interview). W drugiej części artykułu zastosowano wtórną analizę danych ilościowych pochodzących z badań zrealizowanych w 2021 i 2022 roku „Nastolatki 3.0” (NASK – PIB) Wyniki: Badania pokazują, iż milczący dom kojarzy się Polakom zdecydowanie negatywnie. Pojęcie to utożsamiane jest raczej z kłamstwem i półprawdą oraz smutkiem i brakiem zrozumienia przez bliskich. Milczący dom może być rozpatrywany również w kontekście braku otwartości komunikacyjnej. Badania pokazują również, że wobec doświadczanej przemocy młodzi ludzie milczą, nie informują o niej rodziców i opiekunów. Wnioski: Milczenie stanowi integralną część komunikacji rodzinnej, w tym rodzicielskiej. Milczący dom, to często dom w którym brakuje otwartej komunikacji, która pozwala wzajemne zrozumienie, otrzymanie wsparcia i pomocy. W kontekście komunikacji rodzicielskiej brak otwartości komunikacyjnej w obszarze słuchania i mówienia o istniejących problemach prowadzić może do sytuacji w której najmłodsi członkowie rodziny pozostają osamotnieni i samotnie muszą radzić sobie z trudnościami, problemami i zagrożeniami jakie pojawiają się w komunikacji zewnętrznej, w tym zagrożeniami jakie niesie niewłaściwe wykorzystanie internetu.