Teatr 4.0: W antropotechnicznym środowisku tajwańskich sztuk performatywnych

Established in 2009 by the hardware manufacturer Quanta Computer, Quanta Arts Foundation has had an unprecedented impact on Taiwan’s cultural policy. The beneficiaries of QAF’s substantive and financial support include Chou Shu-yi, Hsieh Chieh-Hua, Su Wen-chi, Luo Wen-jinn, and Huang Yi, whose work is discussed in the article. The artists collaborate with the science sector on an ongoing basis; they have become the pivot of interdisciplinary “labs” temporal anthropotechnic platforms bringing together specialists, engineers, and artists from various disciplines. The article offers a critical look at these performative entanglements, considering the opportunities and threats involved in attempts to break the hegemony of the human subject, which were initiated by the Romantic “dance” with new technologies. It also reveals the potential of theatre as a laboratory “that can move the earth” (to quote Archimedes, as paraphrased Latour), where the acquired knowledge about mechanisms linking science, technology, and society can evolve into agency scaled to different environments.

Quanta Arts Foundation, powołana do życia w 2009 przez producenta sprzętu komputerowego Quanta Computer, ma bezprecedensowy wpływ na politykę kulturalną Tajwanu. Wśród beneficjentów merytorycznego i finansowego wsparcia fundacji znaleźli się między innymi omawiani w artykule Chou Shu-yi, Hsieh Chieh-Hua, Su Wen-chi, Luo Wen-jinn i Huang Yi. Twórcy, którzy stale współpracują z sektorem nauki, stali się osią interdyscyplinarnych „laboratoriów” - temporalnych platform antropotechnicznych zrzeszających specjalistów, inżynierów i artystów rożnych dziedzin. Artykuł prezentuje krytyczne spojrzenie na owe performatywne sploty, rozważa szanse i zagrożenia związane z próbami przełamywania hegemonii ludzkiego podmiotu, zainicjowanymi przez romantyczny „taniec” z nowymi technologiami. Tekst ujawnia również potencjał teatru jako laboratorium „mogącego poruszyć ziemię” (za Archimedesem i parafrazującym go Latourem), w którym zdobyta wiedza o mechanizmach łączących naukę, technologię i społeczeństwo może ewoluować w sprawczość skalowaną na rożne środowiska.