Experiencing happiness and the sense of purpose in life vs professional activity of parents of children with intellectual disabilities

Cel. Artykuł stanowi prezentację wyników badań własnych dotyczących – często pomijanej w literaturze przedmiotu – kwestii dobrostanu psychicznego, którego istotnym wyznacznikiem jest doświadczanie szczęścia i poczucie sensu życia, rodziców wychowujących dzieci z niepełnosprawnością intelektualną w aspekcie podejmowanej przez nich aktywności zawodowej. Powszechnie wiadomo, iż każdemu dziecku, a zwłaszcza dziecku z niepełnosprawnością, potrzebni są kochający oraz szczęśliwi rodzice, którzy potrafią zbudować w dziecku wiarę w ludzi oraz samego siebie, jak również dać nadzieję i ukształtować świadomość wartości życia. Celem badań była empiryczna weryfikacja zależności pomiędzy doświadczaniem szczęścia, poczuciem sensu życia a aktywnością zawodową pozostającą w związku z wykształceniem i sytuacją materialną badanych rodziców. Badaniami objęto 720 rodziców dzieci z niepełnosprawnością intelektualną. Metody i materiały. Do pomiaru poczucia sensu życia wykorzystano Test PIL (PLT) J. Crumbaugha i L. Maholicka, do pomiaru doświadczania szczęścia Skalę Doświadczania Szczęścia (SDS) własnego autorstwa. Wyniki. Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono, że rodzice dzieci z niepełnosprawnością intelektualną pracujący na pełen etat różnili się istotnie i mieli wyższy poziom doświadczanego szczęścia oraz poczucia sensu życia w porównaniu z rodzicami pracującymi dorywczo i niepracującymi. Okazało się również, że wraz ze wzrostem poziomu doświadczanego szczęścia i odczuwanego sensu życia rośnie poziom wykształcenia oraz poprawie ulega sytuacja materialna badanych rodziców. Uzyskane rezultaty badań mogą być przydatne do opracowywania programów pomocowych i terapeutycznych dla rodziców wychowujących dzieci z niepełnosprawnością intelektualną i stanowić tym samym podstawę do konstruowania interwencji mających na celu poprawę funkcjonowania tych rodzin oraz włączanie do aktywnego uczestniczenia w życiu społecznym i edukacyjnym zarówno rodziców, jak i dzieci z niepełnosprawnością intelektualną, przeciwdziałając tym samym wykluczeniu społecznemu.

Aim. The paper presents the author’s original research concerning the frequently ignored issue of mental well-being of parents raising children with intellectual disabilities, manifested in experiencing happiness and a sense of purpose in the context of their professional activity. It is commonly known that every child, especially one with a disability, needs loving, happy parents able to help them build self-esteem and faith in people, and give them hope and the awareness of the value of life. The aim of this work was to empirically verify the relationships between experiencing happiness, a sense of purpose, and professional activity connected with the education, and financial standing of parents of children with intellectual disabilities. The study involved 720 parents of children with intellectual disabilities. Methods and materials. The sense of purpose was measured with the Purpose in Life Test (PIL) by Crumbaugh and Maholick, and experiencing happiness was tested with the Scale of Experiencing Happiness (SEH). Results. The obtained results showed that full-time working parents of children with intellectual disabilities working had a significantly higher level of experienced happiness than parents who did odd jobs or were unemployed. Furthermore, the respondents’ experienced happiness and sense of purpose increased along with the education level and financial standing. The findings may be useful in preparing assistance and therapeutic programs for parents of children with intellectual disabilities and provide the basis for constructing interventions aimed at improving those families’ functioning and facilitating the active participation of parents and children with intellectual disabilities in social and educational life, thus counteracting social exclusion.