Polska terminologia gramatyczna w Nowym dykcjonarzu... M.A. Trotza (1764)

Niniejszy artykuł poświęcono leksyko-semantycznej analizie terminologii gramatycznej w słowniku M.A. Trotza Nowy dykcjonarz, to jest Mownik polsko-niemiecko-francuski (Lipsk, 1764). Autor stworzył oryginalną pracę, która miała znaczący wpływ na upowszechnienie specjalistycznych leksemów gramatycznych – znalazły one odzwierciedlenie w kolejnych gramatykach i podręcznikach. Leksykograf znacznie ograniczył użycie terminów łacińskich, preferując leksemy rodzime. Analiza wyekscerpowanych specjalistycznych leksemów wskazuje na to, że terminologia gramatyczna była na etapie kształtowania się, poszukiwania wzorcowych jednostek terminologicznych i dążenia do ich ustabilizowania.

This article presents a lexico-semantic analysis of grammatical terminology in the dictionary by M.A. Trotz Nowy dykcjonarz, to jest Mownik polsko-niemiecko-francuski (Leipzig, 1764). Trotz created an original work that had a significant impact on the dissemination of specialist grammatical terms that have subsequently been reflected in grammar books and textbooks. In particular, the lexicographer exhibited a preference for vernacular terms, while significantly reducing the use of Latin terms. The analysis of selected specialist terms has shown that, at that stage, grammatical terminology was forming, with a search for model terminological units and a tendency for them to become stabilized.