Neurologopedic Therapy in a Child with Moyamoya Disease

Introduction. Moyamoya is a rare disease of unknown etiology which leads to strokes resultant from occlusions of intracranial arteries. As a result of the blockage of the arteries in the brain a lateral network of blood vessels develops, forming a characteristic angiographic image. Case Report. In the paper a case is presented of a child who in the course of a month has suffered two strokes in two cerebral hemispheres. The damage in the central nervous system led to paresis in four limbs, speech impairment (later: lack of speech), problems with swallowing, and limited visual and audial contact. Discussion. The main aim of the therapy was to improve feeding, drinking, and chewing and an attempt to introduce alternative communication. Elements of sensory integration were employed, and regulatory therapy of Castillo Morales was used to allow swallowing, shutting the mouth fully, and controlling the mandible while eating and drinking. Furthermore, the child’s agility was being simultaneously enhanced the motor skills rehabilitation, the child would also benefit from a Room of World Experiences. Contrary to the initial assumptions, it has not been possible to reach all the aims of the therapy. Epileptic seizures have led to the loss of the acquired skills. Conclusions. Successfulness of therapy is dependent on a number of factors, which are often independent of the therapist. What is crucial is to adjust the level of the difficulty of the sessions and their duration to the child’s state of feeling on a particular day. After the conclusion of the programme improved eyesight was noticed. However, in the case of a child with such vast damage to the central nervous system the aim of the therapy is to retain the acquired skills and to carry out further attempts to develop new skills through their frequent repetition.

Wstęp. Moyamoya to rzadka choroba o nieznanej etiologii, prowadząca do udarów niedokrwiennych, na skutek niedrożności tętnic wewnątrzczaszkowych. Wskutek zamknięcia tętnic w mózgu rozwija się poboczna sieć naczyń krwionośnych, które składają się na charakterystyczny obraz angiograficzny. Opis przypadku. W pracy przedstawiono przypadek dziecka, które w przeciągu miesiąca przeszło dwa udary w obu półkulach mózgu. Uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego doprowadziły do niedowładu czterech kończyn, zaburzeń mowy (później jej braku), problemów z połykaniem, ograniczenia kontaktu wzrokowo-słuchowego. Dyskusja. Głównym celem terapii było usprawnienie karmienia, picia i żucia oraz próba wprowadzenia komunikacji alternatywnej. Zastosowano elementy integracji sensorycznej, wykorzystano terapię regulacyjną Castillo Moralesa w celu uzyskania połykania, domykania buzi, kontroli żuchwy w trakcie karmienia i picia. Dodatkowo dziecko było równolegle usprawniane rehabilitacją ruchową, korzystało z Sali Doświadczeń Świata. Wbrew początkowym założeniom nie udało się osiągnąć wszystkich celów terapii. Napady padaczkowe spowodowały utratę osiągniętych umiejętności. Wnioski. Sukces w prowadzeniu terapii jest zależny od wielu czynników, często niezależnych od terapeuty. Ważne jest dostosowanie poziomu trudności zajęć, ich długości do możliwości i samopoczucia dziecka w danym dniu. Po zakończeniu programu stwierdzono poprawę kontaktu wzrokowego. Jednak w przypadku dziecka z tak bardzo uszkodzonym centralnym układem nerwowym celem terapii jest już utrzymanie uzyskanych umiejętności i dalsze próby wypracowania kolejnych, poprzez ich wielokrotne powtarzanie.