Sztuka jako źródło cierpień

Tekst podejmuje wątek powiązania sztuki i cierpienia, jednak w wariancie dotychczas nierealizowanym / niedostrzeganym / pomijanym, gdy artefakty sztuki, dotąd zazwyczaj w szerokim obiegu i konsensualnej akceptacji nazywane dziełami sztuki stają się przedmiotem negatywnych reakcji, czasem nawet gwałtownych, powodują tumult, gorące spory o dużym emocjonalnym nacechowaniu, użyciem wykluczającego języka i generalnie powodują przeświadczenie / reakcję, że one same są źródłem cierpień ich odbiorców / adresatów / perceptorów. Tekst czyni to w trzech krokach: I. Mapa – zdefiniowanie problemu wraz polami jego występowania, II. Terytorium – egzempla / przykłady z obszaru sztuki, niejako kanoniczne w przedmiotowej kwestii i same będące przedmiotem agonistycznego napięcia, III. Respons – danie odpowiedzi dlaczego, wskazanie na powody zanotowanego stanu rzeczy przynosi taki rezultat, odwołując się do własnej koncepcji dzieła sztuki jako interakcji biografii kulturowych. Całość kończy IV. Coda. 

This text pertains to the motif of the association of art and suffering, albeit in a variant up to now not realised / ignored / bypassed, in which artefacts, as a rule described in a wide circuit and consensual acceptance as works of art, become the object of negative and, upon occasions, even violent reactions, cause a tumult and heated and highly emotional disputes, as well as the use of excluding language, and, generaly speaking, produce an impression / reaction that they as such are a source of the suffering of their recipients / preceptors. The text achieves this by means of three steps: I. Map – a definition of the problem together with the domains of its occurrence, II. Territory – examples from the domain of art, somewhat canonical within the objective question and themselves the object of antagonistic tension, III. Response –  answering the question “for what purpose” and indicating reasons for the recorded state of things produce such a result by referring to its own conception of a work of art envisaged as an interaction of cultural biographies. Coda IV closes the text.