Możliwość uznania abuzywności klauzuli wartości wykupu w umowach polisolokat w ramach kontroli konkretnej

Umowy ubezpieczeń z ubezpieczeniowymi funduszami kapitałowymi (UFK) oraz polisolokaty wzbudzają od kilku lat kontrowersje. Na mocy zawartej umowy ubezpieczony zobowiązuje się do terminowych wpłat na fundusze inwestycyjne, które osiągać powinny zamierzone zyski. Jednak w przypadku niewypracowania zysku i decyzji ubezpieczonego o przedterminowym rozwiązaniu umowy najczęściej dochodzi do prawie całkowitej lub znaczącej utraty zainwestowanego kapitału. Dzieje się tak dlatego, że w ogólnych warunkach umowy ubezpieczyciel zawiera ukrytą opłatę likwidacyjną (sformułowaną jako „świadczenie wykupu” lub „wartość wykupu”), która wynosi zazwyczaj od kilkudziesięciu procent do nawet pełnej wartości powierzonej ubezpieczycielowi sumy pieniężnej. W niniejszej publikacji zaprezentowane są argumenty, które przemawiają za możliwością przeprowadzenia konkretnej kontroli abuzywności postanowień umowy dotyczących świadczenia wykupu.

Insurance contracts with Insurance Capital Funds (IFC) or investment policies have raised controversies in the last few years. According to the concluded contract, the insured is obliged to timely payments for investment funds which should achieve a certain profit. However, in case of non-achieving such a profit followed by the decision of the insured to dissolve the contract, a complete or significant loss of the invested capital takes place. This occurs because in the general terms of agreement, the insurer includes a hidden liquidation fee (formulated as ‘repurchase provision’ or ‘repurchase value’) which reaches a few dozen percent or even the whole value of the entrusted sum of money. This article deals with the arguments which speak in favour of the possibility of conducting a concrete control of the abusiveness of the contract’s clauses concerning the repurchase provision.