Analiza parametrów skurczalności gruntów spoistych według różnych norm

W artykule przedstawiono wyniki badań parametrów skurczalności oznaczonych wg normy polskiej PN-88/B-04481 i brytyjskiej BS1377: Part 2: 1990: 4.3 oraz wg wzoru korelacyjnego Krabbego z 1958 (za Schultze, Muhs, 1967). Analizę przeprowadzono dla iłów mio-plioceńskich, glin lodowcowych oraz mad. Określono takie parametry skurczu jak: granica skurczalności ws, skurcz objętościowy Vs, względny skurcz objętościowy Vp oraz przeprowadzono analizę ich zależności od parametrów wskaźnikowych gruntu. Najwyższe wartości granicy skurczalności i skurczu objętościowego (Vs i Vp) wykazały kolejno: iły mio-plioceńskie > mady > gliny lodowcowe. Wartości granicy skurczalności wg BS1377: Part 2: 1990: 4.3 są niższe niż wg PN-88/B-04481, a różnica wynosi ok. 1- 4%. Granica skurczalności obliczona wg Krabbego znacznie odbiega i nie wykazuje jednolitej tendencji zróżnicowania w stosunku do pozostałych metod. Nie stwierdzono wiążących zależności funkcyjnych pomiędzy granicą skurczalności a zawartością frakcji iłowej oraz wskaźnikiem plastyczności. Stwierdzono zależności liniowe o wysokim współczynniku korelacji pomiędzy skurczem objętościowym (Vs i Vp) a wilgotnością gruntu, przedziałem skurczu, wskaźnikiem plastyczności i zawartością frakcji iłowej. Wyznaczono wzór na względny skurcz objętościowy w zależności od parametrów łatwo i standardowo wyznaczanych w badaniach geologiczno-inżynierskich gruntów - wilgotności i wskaźnika plastyczności: Vp = 0,629w0 + 0,191Ip -1,659 ± 3,166; (R=0,968).