What a musician-improviser can learn from a master of the martial arts?

Dominika Czakon

W konfucjańskim kręgu kulturowym uważa się, iż skuteczność i jakość działania jest ściśle determinowana jakością „pracy z qi”. To przekonanie znajdujemy zarówno w pismach filozoficznych, tekstach dotyczących estetyki, zapiskach mistrzów sztuk walki, jak i w tak zwanej mądrości ludowej. Fenomen „pracy z qi” związany jest z pracą z umysłem i przy bliższej obserwacji wydaje się możliwy do zaadaptowania na gruncie pozachińskim. W artykule postaram się wyjaśnić, czym jest „praca z qi” na przykładzie sztuki walki Taijiquqan oraz naszkicować teoretyczną możliwość zastosowania „pracy z qi” w praktyce swobodnej improwizacji w muzyce współczesnej.

In the Confucian cultural circle it is believed that the efficiency and quality of one’s actions is closely determined by the quality of one’s “work with qi.” This belief is found equally in philosophical writings, texts on aesthetics, and notes of masters of the martial arts, as well as within the so-called “folk/common wisdom.” The phenomenon of “working with qi” is related to working on one’s mind, and on closer examination seems adaptable and applicable in contexts other than that of Chinese culture. In this article I will try to explain what the “work with qi” consists in on the example of Taijiquan martial art, and then sketch a theoretical possibility of “working with qi” in the practice of free improvisation in contemporary music.