Latynoamerykańska teologia wyzwolenia – wiara, rewolucja pasywna, nacjonalizm antykolonialny

Analiza najważniejszych koncepcji społeczno-politycznych latynoamerykańskiej teologii wyzwolenia z perspektywy historii myśli politycznej. Przedstawia chronologiczny rozwój fenomenu wyzwolenia w Ameryce Łacińskiej od początków kolonizacji, skupiając się m.in. na dorobku filozoficznym zarówno katolickich misjonarzy (Bartolomé de Las Casas i jego następców), Simóna Bolívara, José Carlosa Mariátegui, aż do zdefiniowania najważniejszych cech nacjonalizmu kreolskiego. Za szczególnie istotny uznaje wpływ koncepcji politycznych włoskiego komunisty Antonio Gramsciego, którego myśl padła w Ameryce Łacińskiej na podatny grunt, w szczególności w zakresie jego rozważań nad rewolucją. W efekcie stwierdza, że w dorobku najważniejszych latynoamerykańskich teologów wyzwolenia, za których należy uznać Gustavo Gutiérreza i Leonardo Boffa, można wyróżnić trzy najważniejsze motywy: wiarę, rewolucję pasywną i nacjonalizm antykolonialny.

Marek Gawron