Do młodości

Język polski.

Autograf był w posiadaniu Archiwum Filomatów pod opieką rodziny Pietraszkiewiczów. Po 1930 roku właścicielka Archiwum Stanisława Pietraszkiewiczówna podarowała go do zbiorów Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Wilnie, którego jednym z założycieli i członkiem zarządu, a także kierownikiem działu rękopisów był Stanisław Kościałkowski. Z jego spuścizną (sygn. Rps 7610-7726) w 1969 r. rękopis dostał się do zbiorów Biblioteki Narodowej.

Rękopis został dokładnie opisany i wydany wraz z podobizną przez Stanisława Pigonia na podstawie posiadanych przez niego fotokopii z lat międzywojennych.

rękopisy polskie

Papier czerpany koloru żółtawego. Arkusz złożony na pół tworzy dwie karty. Zniszczony prawy górny róg w ten sposób, że oddarty trójkąt objął obie karty. Na pierwszej karcie trójkąt ten miał wymiary (przyprostokątnych) 4,5 i 10,5 cm, oderwany zaś trapez w karcie drugiej - lewą wysokość 4,5 a prawą 9 cm.

Autograf. Najwcześniejsza redakcja wiersza, powstała w Kownie między 26 a 29 grudnia 1820 r., przesłana przez Adama Mickiewicza Franciszkowi Malewskiemu. Podpisana pseudonimem "Adam Poraj" i zatytułowana "Do młodości" (Obecnie wiersz znany jako "Oda do młodości"). Tekst różni się znacznie od wersji późniejszych, znanyc z niezachowanych kopii Archiwum Filomatów (jedna - Onufrego Pietraszkiewicza - zachowala się tylko w odpisie Wacława Borowego sygn. Rps 7506).