Norwegian foreign policy after 1990

The first chapter of this thesis addresses the issue of the Atlantic dimension in Norway's foreign policy. It contains an analysis of the way Norwegian economic interests associated with the exploitation of natural maritime resources are protected. The influence of geopolitical changes in the High North on Norway's safety and economic situation is studied afterwards, especially in view of the country's relations with its largest neighbor, Russia. Norway's NATO membership is subsequently presented as the main pillar of its security policy. The second chapter is dedicated to European integration in the Norwegian political economic and social discourse. It encompasses an attempt to answer the question why Norway hasn't joined the European Union and what once was and currently is the attitude towards the issue among the political elite as well as society. It also describes how strong the relationship between the European Union and Norway is, despite it remaining outside the Union's formal structures. The discussion in the third chapter revolves around Norway's foreign policy associated with its geographically, historically and culturally similar Scandinavian neighbors. The most important areas of the highly developed Scandinavian cooperation are presented along with the functioning of the Nordic Council as the best example of the integration and bilateral relations in that particular region. Finally, the fourth chapter is an analysis of Norway's policy of engagement and the causes of its implementation. It explains why Norway is regarded as a „moral superpower” in today's world and studies Norwegian efforts in building peace in the world, fighting poverty and promoting human rights.

W rozdziale pierwszym niniejszej pracy poruszam kwestię wymiaru atlantyckiego w polityce zagranicznej Norwegii. Analizuję w jaki sposób chronione są norweskie interesy gospodarcze związane z eksploatacją bogactw naturalnych mórz. W dalszej kolejności zastanawiam się nad tym, jak zmiany geopolityczne na Dalekiej Północy wpływają na norweskie bezpieczeństwo i sytuację gospodarczą- analizuję stosunki tego kraju z jego największym sąsiadem- Rosją. Następnie przedstawiam norweskie uczestnictwo w NATO jako główny filar jej polityki bezpieczeństwa.Drugi rozdział poświęciłam integracji europejskiej w norweskim dyskursie politycznym, ekonomicznym i społecznym. Staram się odpowiedzieć na pytanie, dlaczego Norwegia nie przystąpiła do Unii Europejskiej oraz jaki był kiedyś i jaki jest obecnie stosunek do tego tematu wśród elit politycznych i wśród społeczeństwa. Przedstawiam także silne relacje łączące Norwegię z Unią Europejską, pomimo formalnego pozostawania poza jej strukturami. W trzecim rozdziale rozważam politykę zagraniczną Norwegii związaną z jej najbliższymi geograficznie, historycznie, kulturowo i językowo sąsiadami- państwami skandynawskimi. Przedstawiam najważniejsze obszary bardzo rozwiniętej współpracy państw skandynawskich oraz funkcjonowanie Rady Nordyckiej jako najlepszego przykładu integracji w regionie i wzajemnych relacji. W ostatnim, czwartym rozdziale, analizuję politykę zaangażowania Norwegii, zastanawiam się nad jej przyczynami oraz opisuję jak doszło do tego, że kraj ten uważany jest w dzisiejszym świecie za „moralne mocarstwo”. Analizuję norweskie działania na rzecz budowania pokoju na świecie, walki z ubóstwem, promowania praw człowieka.