Ciało jako projekt tożsamościowy. Zjawisko tatuowania oraz piercingu w świetle teorii Anthonego Giddensa

The starting point for the research presented in the thesis is the discussion of a group of sociologists dealing with the shape of the contemporary world. Late modernity according to Anthony Giddens, or liquid post-modernity, as Zygmunt Baumann calls it, has very specific qualities described by these two. These qualities set the present reality apart from the industrial era, and even more from the pre-industrial times. Changes that take place in the social macroscale have an impact on the microscale of small groups and – in the end – individuals. At this level, they become visible as a part of the identity. The reflective perception of self, which is a result of these changes, is a part of the term „identity as a project”, which is later transformed into “body as a project”. These two concepts are key in this thesis. Through understanding the reality as Giddens does, through the character of the contemporary individual identity, the research sees carnality as a metaphorical “litmus paper” of wider, global change. The term “body as a project”, developed by Wojciech Klimczyk, is a fundamental element, in light of which Giddens’ assumptions have been tested and verified.The research presented in the thesis is located at the crossing of three problems – identity, body and body modifying practices (tattooing and piercing). The purpose was to analyze these three: the identity according to modern sociologists, the present perception of the body among young Polish people and how tattooing and piercing modify it. Twenty people aged 20 to 31 have been interviewed for this purpose. The analysis of the results allowed to verify the “body as a project” concept, describe and compare phenomena of piercing and tattooing and answer a number of questions connected to how the modification of the body is viewed by people who do it and by their environment.

Punktem wyjścia do badań opisanych w niniejszej pracy są teoretyczne rozważania kręgu socjologów zajmujących się charakterem współczesnego świata. Późna nowoczesność według Anthonego Giddensa, czy płynna ponowoczesność, jak chce nazywać ją Zygmunt Bauman, ma opisywane przez nich konkretne cechy jakościowe, różniące obecną rzeczywistość od czasów epoki przemysłowej, a tym bardziej pre-przemysłowej. Zmiany, które zachodzą w społecznej makroskali, mają swoje przełożenie na mikroskalę małych grup i finalnie pojedynczych jednostek. Tam natomiast – jak opisują wymienieni autorzy – przejawiają się w tożsamości.Będące efektem powyższych zmian refleksyjne pojmowanie siebie zawiera się w terminie „tożsamość jako projekt”, który następnie przekłada się na pojęcie „ciała jako projektu”. Te dwa koncepty są kluczowymi w niniejszej pracy. Poprzez rozumienie rzeczywistości tak jak widzi ją Giddens, poprzez opisywany charakter współczesnej jednostkowej tożsamości badania traktują cielesność, jako metaforycznym „papierek lakmusowy” szerszych, globalnych zmian. Termin „ciało jako projekt” rozwijany przez Wojciecha Klimczyka jest elementem fundamentalnym, w świetle którego zbadano oraz zweryfikowano założenia Anthonego Giddensa. Przedstawione w niniejszej pracy badania leżą w punkcie gdzie spotykają się trzy zagadnienia – tożsamość, ciało oraz praktyki modyfikacji ciała (tatuażu i piercingu). Celem było głębsze poznanie owych trzech zjawisk – opisanego wyżej w świetle teorii socjologów nowoczesności kształtu tożsamości, jak i dzisiejszego podejścia młodych Polaków do tematyki ciała, oraz poznanie praktyk związanych z modyfikowaniem ciała za pomocą tatuaży i piercingu. Badania w tym celu prowadzone były za pomocą techniki wywiadu pogłębionego wśród grupy 20 respondentów w wieku 20-31 lat. Analiza uzyskanych wyników pozwoliła zweryfikować słuszność konceptu „ciało jako projekt”, opisać oraz porównać zjawisko tatuażu oraz kolczykowania, odpowiedzieć na szereg pytań związanych z subiektywnym postrzeganiem modyfikacji ciała przez osoby je praktykujące oraz scharakteryzować sposób odbierania osób wytatuowanych przez najbliższe otoczenie.