"Starzec, który czytał powieści o miłości" Luísa Sepúlvedy jako przykład powieści ekokrytycznej.

The aim of these tesis is the analysis of the novel written by Luís Sepúlveda „Un viejo que leía novelas de amor”. The analysis is seeking to prove that this work is an ecocritic novel. It is preceded by an introduction, in which is presented the author and his work. He is deeply committed to the politics and the protection of the environment, as evidenced by his cooperation with the Greenpeace. In his youth he travelled a lot, not only in the South America where he comes from, but also throughout the world. All that influenced the current appearance and topics of his works. The next part of the tesis creates a theoretical introduction. The concept of postmodernism is presented as a background of the creation of ecocritcism and, as a consequence, the Sepúlveda's novel. Next there are presented the circumstances in which this movement appeared, as well as its characteristics. Then has been carried out an analysis of the novel, in terms of both technical and linguistic, as well as substantive. This part of the work has the task of convincing the reader that this novel is an ecocritic one, which means that it is involved in promoting the ideas of the protection of the environment and its inhabitants. At the end, everything that has been said, is collected in a form of a summary that reminds the most important aspects and topics raised in this work.

El objetivo del siguiente trabajo es un análisis de una obra de Luís Sepúlveda ¨Un viejo que leía novelas de amor¨. Esa análisis intenta demostrar que la novela está escrita dentro del género de ecoliteratura. En la introducción se presenta al autor, su vida y sus obras. Es una persona comprometida a la política y a la protección del medioambiente, que está demostrado en su colaboración con Greenpeace. De joven viajaba mucho, no solamente por América del Sur de donde viene, pero por todo el mundo. Todo eso influyó el carácter y los temas de sus obras. La parte siguiente forma una explicación teorética. Se presenta aquí el término de postmodernismo como una base para la aparición de ecocrítica y, como consecuencia, la obra de Sepúlveda. Se explica las circunstancias del nacimiento de ese género y sus características. Luego se analiza la novela desde el punto de vista tanto técnico y lingüístico, como substancial. Esta parte tiene como objetivo convencer al lector que la novela es ecocrítica, es decir, que habla sobre la necesidad de protección del medioambiente. Al final, se resume todo que se ha presentado y se recuerda los temas más importantes.

Celem niniejszej pracy jest analiza dzieła Luísa Sepúlvedy zatytułowanego „Starzec, który czytał powieści o miłości”. Analiza dąży do udowodnienia, iż dzieło to mieści się w nurcie ekoliteratury. Całość poprzedzona jest wstępem, w którym prezentowane jest życie i twórczość autora. Jest to postać głęboko zaangażowana z politykę i w ochronę środowiska, czego dowodem jest jego współpraca z Greenpeace. W młodości wiele podróżował, nie tylko po Ameryce Południowej skąd pochodzi, ale i po całym świecie. Wszystko to razem wpłynęło na obecny wygląd i temat dzieł, które tworzy. Następną część pracy tworzy wstęp teoretyczny. Zaprezentowane zostało pojęcie postmodernizmu jako tło do powstania nurtu ekokrytyki a następnie dzieła Sepúlvedy. Wyjaśnione zostały tutaj okoliczności pojawienia się nurtu, a także jego cechy charakterystyczne. Następnie przeprowadzono analizę dzieła, zarówno pod względem technicznym i językowym, jak i merytorycznym. Ta część pracy ma za zadanie przekonanie czytelnika, że powieść, którą się prezentuje jest powieścią ekokrytyczną, to znaczy zaangażowaną w popularyzowanie idei ochrony środowiska i jego mieszkańców. Na koniec, wszystko co zostało powiedziane, jest zebrane w formie podsumowania i przypomnienia najważniejszych aspektów i tematów poruszanych w tej pracy.