Norman-Byzantine Conflikts in the "Alexias" and in the Norman Sources

In my work about conflicts between Normans and Byzantines in 11th century I have tried to describe all events from that time and sphere of propaganda, which clearly appears in Alexias and other Latin works. I had showed this conflict from the beginning to its end in 1107, when Boemund, son of Robert Guiscard was defeated and had to give back his properties in Antiochia. Writers from Latin side had described those evens only in part, so I had to find those Historians, which were more closely to Norman point of view. There are four writers, which describe Norman-Byznatine wars from Latin side. There are: Wiliam of Apulia, Gotfryd Malaterra, Anonymus and Ralph of Caen. All those writers were very close to Norman princes, and they had spoken whit them. So they had tried to show those wars as a conflict between those who are right, and those who are wrong. And the Normans are obviously right. They are soldiers of Christ who are fighting against infidels. Also Byzantines are showed as infidels, because they hadn’t help Christian armies in their march to Holy Sepulcher. Also earlier conflict have religious background, because Robert Guiscard in those sources is described as defender of faith. Byzantines are week, treacheries and they are like woman. Anna on the other side shows cruelty of Normans and their lust and greed of power and lands. Conclusions of this work is, that sphere of propaganda had big influence on further relations between Normans and Byzantines, and this element of those work is important to find the true.

Konflikty normańsko-bizantyńskie w XI i na początku XII wieku były bardzo liczne i miały swoje odzwierciedlenie w źródłach. Najobszerniejszym z nich jest „Aleksjada” Anny Komneny, w której autorka opisuje dzieje dojścia do władzy i panowania swojego ojca, cesarza Aleksego. Wojny te opisują również kronikarze normańscy, którzy starali się zachować dla potomności dokonania swoich panów. Ich teksty różnie przedstawiają owe wydarzenia, jednak posiadają pewne wspólne elementy. Są one na tyle spójne w opisie Bizantyńczyków i spojrzenia na konflikt pomiędzy Normanami i Bizancjum, że pozwalają na wysunięcie teorii o propagandowym wymiarze tych dzieł. Nie jest to propaganda znana z historii nowożytnej, lecz zawiera ona bardzo podobne treści i dąży do tych samych celów. Szczegółowy opis wydarzeń mających miejsce w XI w. i dotyczących wojen Normanów i Bizantyńczyków ma na celu przedstawienie owej warstwy propagandowej na przykładzie konkretnych miejsc w źródłach. Konflikt został przedstawiony od momentu pierwszych starć w Italii pomiędzy najemnikami normańskimi a regularnymi oddziałami wojsk bizantyńskich stacjonujących w Katepanacie Italii aż do wyprawy Boemunda na Bizancjum w 1107 roku. Wydarzenia te zostały podzielone na rozdziały według chronologicznego porządku dla pełnego i klarownego przedstawienia opisu konfliktu w źródłach. Na temat wojen opisywanych w tym opracowaniu ze strony normańskiej pisali: Wilhelm z Apulii, Gotfryd Malaterra, Anonim oraz Ralf z Caen. Wszyscy oni byli w pewnym sensie wyrazicielami normańskiego punktu widzenia owych wojen. Z kolei „Aleksjada” stanowi jedyne źródło bizantyńskie w tym opracowaniu ze względu na przyjęcie kryteriów mających na celu badanie opisu wydarzeń z perspektywy autorów zaangażowanych w przedstawienie faktów korzystnie dla siebie. Stąd między innymi dzieła Amatusa z Monte Cassino oraz Michała Psellosa nie znalazły miejsca w tej pracy. Rozdział poświęcony źródłom został poprzedzony wstępem historycznym objaśniającym fakty dotyczące stulecia konfliktu normańsko-bizantyńskiego oraz sytuację panującą wówczas w średniowiecznej Europie.