Naruszenia znaków towarowych- oznaczeń indywidualizujących przedsiębiorcę

Przedmiotem niniejszej pracy jest analiza naruszeń znaków towarowych, czyli oznaczeń zdolnych do wskazywania komercyjnego pochodzenia sygnowanych nimi towarów lub usług. Charakterystyka takowych naruszeń została ograniczona do deliktów uregulowanych przez Ustawę o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji z 1993r. We wstępnej części pracy przedstawiono ogólny zarys problematyki zwalczania nieuczciwej konkurencji, a także kwestię wzajemnego stosunku Ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji oraz Prawa własności przemysłowej z dnia 30 czerwca 2000r. Poszczególne rozdziały pracy traktują natomiast o odrębnych czynach nieuczciwej konkurencji, mających za przedmiot bezprawne wykorzystywanie cudzych znaków towarowych. W konsekwencji, skomentowane zostały następujące przepisy: art. 10 u.z.n.k. (nieuczciwe oznaczenie towarów lub usług cudzym znakiem towarowym), art. 13 u.z.n.k. (nieuczciwe naśladownictwo zewnętrznej postaci gotowych produktów), art. 16 ust. 1 pkt 2 u.z.n.k. (reklama wprowadzająca w błąd), art. 16 ust.3 u.z.n.k. (nieuczciwa reklama porównawcza), art. 3 u.z.n.k. (przykładowe czyny sprzeczne z tzw. "klauzulą generalną"). Za wspólną cechę nadmienionych czynów nieuczciwej konkurencji można uznać ich tendencję do ingerowania w podstawową funkcję znaków towarowych, a mianowicie w funkcję odróżniającą. Wobec powyższego, ustawodawca zabronił takiego używania cudzych znaków towarowych, które zdolne jest do wprowadzania adresatów wadliwie oznaczonych produktów w błąd co do ich rzeczywistego komercyjnego pochodzenia. Ponadto za niedopuszczalne uznano wykorzystywanie cudzych oznaczeń celem wzbogacenia się na renomie wypracowanej przez uprawnionych przedsiębiorców. Jednocześnie ustalono, iż ustawodawca wyjątkowo zezwolił na posługiwanie się obcymi znakami towarowymi w okolicznościach uzasadnionych interesem podmiotów innych niż uprawniony do tego oznaczenia, bądź też interesem publicznym- jako przykład można wskazać zgodną z prawem reklamę porównawczą.

The subject matter of this master's thesis is the infringement of trademarks- the signs used to indicate an entrepreneur. The elaboration has been limited to the provisions arising from the Act on Fair Trading of 16 April 1993. The initial part of this work covers the general overview of the unfair competition and of the mutual relationship between the Act on Fair Trading and the Industrial Property Law of 30 June 2000. The subsequent chapters contain more specific information about certain unfair trading practices regarding the trademarks. Therefore, there have been described the ensuing provisions of the Act on Fair Trading: Article10 (signing the goods or services with another person's trademark), Article 13 (imitating the external appearance of the existing products), Article 16.1.2 (misleading advertising), Article 16.3 (comparative advertising), Article 3 (another examples of contrary to law or morality practices). The common feature of the aforementioned practices is the possibility to violate the substantial trademarks' function: the ability to point the commercial source of the signed products. In view of the above, the legislator prohibited using another person's trademarks that may mislead the clients as to the products' origin. What is more, it is banned to use somebody else's trademarks when such behaviour may take over this entity's fame. On the other hand, the Act on Fair Trading prescribed certain fair practices of using somebody else's trademarks, which are allowed due to some justified interests- e.g. the fair comparative advertising.