Contrastive approach to Hungarian terms describing equine coat colours: A Hungarian-Polish comparison study

The purpose of the thesis is to compare the names of equine coat colors in Hungarian and Polish language. The source of the 61 entries analyzed in the thesis that constitute the basis for creating the equine coat colors dictionary is a book A ló és tenyésztése by Béla Kovácsy and Károly Monostori. The book also includes German equivalents of Hungarian terms. The first chapter contains the Hungarian-Polish dictionary of Equine coat colors divided into three parts, as proposed by Kovácsy and Monostori: Alapszínek (basic equine coat colors), Színvegyülékek (other coat colors) and Szinkeverékek (other color modifiers). The comparison of Hungarian and Polish terms shows that Hungarian and Polish terminology in the field of hipology evolved in different ways. This terminology evolved in accordance to the necessity of naming coat colors of new horse breeds on the specific area. Hence, more terms for the mouse dun coat, for instance, exist in Polish (every horse of the Polish konik breed, that used to be common in Poland, is mouse dun), whereas in Hungarian there are many terms describing the gray color (gray is the coat color of the Lipizzan horse that was bred in Hungary). The table of Hungarian and Polish terms at the end of the thesis illustrates these correlations. In some cases one Hungarian term has two Polish equivalents. The thesis also includes a glossary of difficult terms concerning equine coat colors, designed to aid the unprofessional reader.

Tematem niniejszej pracy jest porównanie nazw maści koni w języku węgierskim i polskim. W pracy przeanalizowanych zostało 61 terminów, których źródłem, a jednocześnie podstawą dla stworzenia słownika nazw maści była książka A ló és tenyésztése autorstwa Béli Kovácsyego i Károlya Monostoriego. W książce tej obok terminów węgierskich zostały zamieszczone także ich niemieckie odpowiedniki.Węgiersko-polski słowniczek nazw maści koni, podzielony został, zgodnie z podziałem zaproponowanym przez Kovácsyego i Monostoriego na trzy podrozdziały – Alapszínek (maści podstawowe), Színvegyülékek (maści złożone) oraz Szinkeverékek (maści mieszane). Porównanie terminów węgierskich i polskich pozwala zauważyć, że w obu językach nazwy maści rozwijały się w nieco innym kierunku. Terminologia ta kształtowała się wraz z zapotrzebowaniem na nazywanie maści koni ras hodowanych na danym obszarze. Stąd też w języku polskim istnieje np. więcej określeń na umaszczenie myszate (hodowla w Polsce tak umaszczonych koników polskich), natomiast w węgierskim na umaszczenie siwe (siwo umaszczone są wszystkie konie lipicańskie). Na końcu pracy zamieszczona została tabela zestawiająca terminy polskie i węgierskie, która pozwala dostrzec te zależności. W kilku przypadkach bowiem jednemu węgierskiemu terminowi odpowiadają dwie nazwy polskie.W pracy zamieszczony został również słowniczek trudniejszych terminów, zawierający pojęcia związane z maścią koni. Słowniczek ten ma na celu ułatwienie zrozumienia haseł niezorientowanemu w tematyce hipologicznej czytelnikowi.