Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Tytuł pozycji:

Hauntology as technostalgic audio-strategy

Tytuł:
Hauntology as technostalgic audio-strategy
Hauntologia jako technostalgiczna audio-strategia
Autorzy:
Jasińska, Magda
Słowa kluczowe:
haunotlogy, technostalgia, nostalgia, retromania, convergence culture
hauntologia, technostalgia, nostalgia, retromania, kultura konwergencji
Język:
polski
Dostawca treści:
Repozytorium Uniwersytetu Jagiellońskiego
Inne
  Przejdź do źródła  Link otwiera się w nowym oknie
Technostalgia to nowy wymiar ponowoczesnej nostalgii. Technokratyczna i wirtualna rzeczywistość wzmaga „produkcję” tęsknoty za analogowymi narzędziami rejestracji dźwięków. Nowe media i kultura konwergencji mają duży wpływ na ewoluującą muzyczną „kulturę uczestnictwa”, pojmowanie materialności w internetowej rzeczywistości oraz redefiniujące się stosunki jednostki i przedmiotu. Wraz z powrotem do analogowych technologii pojawiają się nowe postmodernistyczne koncepcje tworzenia i odbioru muzyki. Jedną z nich jest hauntolgia. Ta muzyczna poetyka i praktyka artystyczna zarazem, powiązana z teorią Jacquesa Derridy dotyczącą widm przeszłości, stanowi formą uzależnienia od niej, którą Simon Reynolds nazywa retromanią – zjawiskiem dominującym w ostatniej muzycznej dekadzie. W ponowoczesności krótkowzroczne podążanie za nowością, ustępuje miejsca hybrydyzacji gatunkowej i zacieraniu się granic, reinterpretowaniu gotowych artefaktów kulturowych i poddawaniu ich postprodukcyjnej inwencji twórców. Hauntologia w swych założeniach wyróżnia się na tle innych strategii bazujących na nostalgii. Zawiera w sobie chęć modernistycznej zmiany. Hauntologia nie jest powielaniem bezpiecznych, znanych schematów, przepracowuje dźwiękowe wspomnienia z dzieciństwa stanowiące punkt wyjścia do procesu tworzenia i nagrywania.

Technostalgia is a new dimension of postmodern nostalgia. The reality of technocracy and virtual world’s influence intensify “production” of longing for analog tools, with which we record music. New media and convergence culture have also big influence for evolved musical participatory culture, comprehending materiality in virtual reality and redefinition of individual’s attitude toward an object. Along with the comeback of analog technologies appear new postmodern conceptions of creation and perception of music at the same time. One of them is hauntology. This musical strategy and artistic practice related to theory of Jacques Derrida about spectres of the past is also a form of addition to its, what Simon Reynolds calls retromania – dominated phenomenon in the last decade of music history. In postmodernism uncritical following for newness is already not as important as genre’s hybridization and becoming blurred of limits and divides. Fundamental is also reinterpretation of ready cultural artifacts and using them with the postproduction’s rules. However hauntology stands from different strategies based on nostalgia. It includes desire to modern changes. Hauntology doesn’t mean rehashing safe and well-known outlines from the past. This strategy work for sound-memories from childhood, which are starting points to recording process.

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies